[ SiLeNuS ]

I Want to go

(برای اینکه گیج نشین بچه ها اینجا تو این قسمت که از دید یونگی هستش ، روزی هستش که تهیونگ بالاخره از خونه ی یونگی خارج میشه و می ره پیش جین ، یعنی دو روز از پارت قبلی عقب تره 😓)

«یونگی»

با صدای بسته شدن در نفسمو با لرزش بیرون فرستادم ، تمام بدنم می لرزید ، احساس می کردم که اگه چند ثانیه دیگه بایستم میمیرم .

تقریبا روی زمین وا رفتم .

خدای من .... من چکار کرده بودم .... من همین الان با حرفهام با کاری که کردم تهیونگ رو برای همیشه از دست دادم .

من حتی بوسیدمش ... من واقعا بوسیدمش .

قلبم شروع به محکم کوبیدن به قفسه سینم کرد ، من تهیونگ رو بوسیده بودم .

با این که چندین هفته پیش من کاملا با تهیونگ خوابیده بودم اما ... من فقط تصاویر تار و نا واضحی رو از اون شب به یاد میارم .

ولی حالا من به طور واضحی تصویر کاری که دیروز کرده بودم رو به یاد میارم ، گرمای نفس های تهیونگ ، گونه ی نرم و صافش ، لب های نرم و درشتش من تمامش رو به یاد میارم .

صورتم رو بین دست هام گرفتم ، نه تنها شانس داشتن تهیونگ رو از دست داده بودم بلکه دیگه شانسی برای موندن اینجا هم نداشتم ، هر چه بیشتر می موندم فقط عذاب بیشتری دریافت می کردم .

یعنی واقعا باید تسلیم می شدم ؟

فکر کنم دیگه چاره ای ندارم .

به سختی از روی زمین بلند شدم و با کمک در و دیوار به سمت آشپزخونه رفتم .

بعد از برداشتن بطری آب بدون استفاده از لیوان تمام بطری رو نوشیدم و بطری خالی رو بدون توجه به سمتی پرت کردم .

دیگه هیچ چیز مهم نبود ، نه بهم ریختگی خونه نه بهم ریختگی من ، هیچ چیز مهم نبود .

در حالی که تقریبا خودم رو به زور نگه داشته بودم به سمت مبل رفتم و بدون هیچ انرژی ای نشستم .

بهترین تصمیم همین بود ، دیگه نمی خواستم کسی رو با مشکلات خودم عذاب بدم پس بهتر بود هرچه زود تر می رفتم .

وقتی با انگشت هام نشان روی گوشم رو لمس کردم تمام سعیمو می کردم که گریه نکنم . من حتی برای آخرین بار دوست هامو ندیده بودم ... خانوادمو ندیده بودم ... برای آخرین بار به صورت زیبای تهیونگ خیره نشده بودم .

_دلم براتون تنگ می شه ..... دلم ...خیلی براتون تنگ میشه .

چشم هام بخاطر نگه داشتن اشک شروع به سوختن کرد ، ولی من نباید گریه کنم هوم نباید گریه کنم .

من نباید بیشتر از این بشکنم .

+من اینجام . صدای از کنارم گفت .