Akaashi x Reader (Haikyuu x Reader)

Okulda kaybolmak

Beğenin lütfen 🔪

Uzun ve geniş koridorlardan geçtik ve en sonunda bir sınıfın önünde durduk. Sınıf tabelasına baktığımda sınıfım olduğunu anladım.

Akaashi kapıyı 2 kez tıklayarak içeri girdi ve arkasından da ben girdim.

"Geç kaldığım için üzgünüm efendim."

Sınıfta kadın bir öğretmen vardı. Gülümsedi, "Yerine geçebilirsin."

Akaashi yerine ilerlerken öğretmen ve sınıf bana döndü.

"Ben yeni öğrenci."

"Ah, evet! Kendini tanıtır mısın canım?"

Kafamı salladım ve tahta önüne geçerek sınıfa baktım. "Adım Miya Mao. 17 yaşındayım. Amerika'dan buraya transfer oldum. Tam bursluyum."

Sınıf beni incelerken öğretmene döndüm. Kafasını salladı ve sınıfa döndü, "Boş yer..." Eliyle bir sırayı işaret etti, zaten koskoca sınıfta tek bir yer boştu. "Akaashi'nin yan sırasına oturabilirsin."

Akaashi gözlerini camdan ayırıp bana baktı. Öğretmeni onaylarak en arka ortanca sıraya geçtim ve çantamı sıranın kenarına bıraktım.

~~~~~~~~~~~~~~~

Ders gayet sakin geçmişti. Öğretmeni sevmiştim, tatlı ve anlayışlı biriydi.

Teneffüs olduğunda su içmek için çantamı açtım, ama suyumun orda olmadığını görünce şaşkınlığa uğradım. Suyumu doldurduğumu hatırlıyordum, hatta yeni şişe almıştım.

Aklıma ilk gelen şey Atsumu'nun aldığıydı. Sinirle telefonu açtım.

———————————————————

Ben:

Atsumu

Suyumu sen mi aldın

Çılgın boiii:

Su mu

Neden senin suyunu alayım lan ben

———————————————————

Tam Atsumu'ya cevap vereceğim sırada Osamu'nun mesajı ile onun bildirimine tıkladım.

———————————————————

Dikkat ağzına sıçablr:

Mao

Suyun Atsumu'da

Aptal çantasına koymuş ama ben söylemesem fark etmeyecekti

Tamam

Söylediğin için sağ ol

———————————————————

İç çekerek ayağa kalktım, kantinden kendime su almam gerekiyordu ama saçma bir şekilde bir Dünya büyüklüğünde olan bu okulda kantini bulacağımdan şüpheliydim.

Koridora çıktım ve biraz gezindim, ama düşündüğüm gibi kantini bulamadım. Mal herifler, bir tabela bile asmamışlardı.

Koridordaki bir öğrenciye soracağım sırada tam arkamda biri konuştu. "Bir yeri mi arıyorsun?"

Arkamı döndüğümde Akaashi'yi gördüm. Ciddi bir ifade ile yüzüme bakıyordu.

"Kantin... Nerede?"

"Götüreyim seni-"

"AKAASHİİİ!"

Tam arkamdan gelen başka bir bağırış ile yerimden zıplayarak arkamı döndüm. Geçen gün spor salonunda gördüğüm çift renk saçı olan çocuk hızlıca bize yaklaşıyordu.

Akaashi'nin yanına geldi ve durdu, "Hadi kantine gidelim!"

"Bokuto-san, okul içinde bu kadar bağırmamalısınız."

İsminin Bokuto olduğunu öğrendiğim kişi gülümsemeye devam ederken bana döndü ve şaşkın bir ifade ile beni işaret etti. "MİYA İKİZLERİNİN GİZLİ ÜÇÜZÜ!"

"Ne?" Ağzım bir karış açık ona bakarken Akaashi Bokuto'yu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Sanırım Bokuto çok enerjik biriydi. Sevmiştim.

Üçümüz birlikte kantine gittik ve bir masaya oturduk. "Neden kardeşlerinin okuluna gitmedin ki Mao??"

Bokuto'ya döndüm, "Onlarla aynı okulda olmak istemedim."

"Kardeşlerin var ya!! Aşırı iyiler! Onlarla oynarken çok eğleniyorum! Hele Atsumu... Götü yerinde durmuyor ama çok eğlenceli! Osamu daha soğukkanlı."

Gülümsedim, "Evet, öyleler."

Akaashi kahvesinden bir yudum aldı, "Sen de voleybolla ilgileniyor musun?"

"Hayır, ben çok sportif değilim. Müziğe ilgiliyim, gitar çalıyorum. Amerika'dayken barlarda çalan bir grupta gitaristtim."

Kafasını salladı, "Ne güzel."

"BİZE DE GİTAR ÇAL!"

Bokuto'nun bir anda yükselen sesine bir türlü alışamamıştım ama gülümseyerek kafamı salladım. "Tabii, çalarım bir ara."