Beğenin lütfen 🔪
Okul çıkışı eşyalarımı bocalama çantama koydum ve çantayı da omuzuma asarak sınıftan çıktım. Benim arkamdan da Akaashi çıktı.
Sessizce koridorda yürüdük ve çıkış kapısına geldik, bahçeye çıktığımızda hâlâ tek kelime etmeden yürüyorduk.
Bahçenin çıkış kapısına geldiğimizde dışarıda, hemen kapının yanında bekleyen Atsumu ve Osamu'yu görünce şaşırdım. Onları burada görmeyi beklemiyordum.
"Atsumu? Osamu?"
İkisi duvara yaslanmış birbirleri ile bir şeyler konuşurken aynı anda bana döndüler ve sırtlarını duvardan çekerek bana yaklaştılar. Atsumu gülümsedi, "Selam canım."
"Selam Mao."
Gözleri arkama doğru kayınca o an Akaashi'nin hâlâ orada olduğunu anladım. Kafamı çevirip ona baktım, önce bana sonra Atsumulara baktı. "Merhaba çocuklar."
"Selam Akaashi, nasılsın?"
Osamu'nun sorusuna Akaashi tüm gün olduğu gibi saygılı bir cevap verdi. "İyiyim, siz nasılsınız?"
Atsumu önüne düşen saçları geriye yatırdı, "Biz de iyiyiz."
"Peki o zaman... Hoşçakalın." gözleri bana kaydı, "Görüşürüz Mao."
"Görüşürüz."
Akaashi ters tarafa doğru giderken biz de yürümeye başladık.
"Atsumu."
Telefona bakarken mırıldandı "Hm?"
"Saç tokan var mı?"
Atsumu saçını çok fazla bağlamazdı ama her zaman yanında bir saç tokası olurdu. Uzun saçlı biri olmama rağmen ben ise her zaman toka almayı unuturdum.
Saçımı bağlamasını isteyeceğimi bildiği için cebinden siyah lastik tokayı çıkardı ve saçımı toplamaya başladı. Ben de rahat yapsın diye yürümeyi bıraktım. Osamu'da birkaç adım daha atıp durdu ve bizi beklemeye başladı.
15 saniye sonra Atsumu saçımı tepeden at kuyruğu yapmıştı. Gülerek sırtına vurdum, "Cansın can."
Sanki uzun saçları varmışçasına saçını önden geriye atar gibi yaptı. "Kimin kardeşiyim?"
~~~~~~~~~~~~~~~
"Ne yapıyorsunuz?"
Atsumu ve Osamu koltukta oturmuş televizyondan bir maçı izliyorlardı.
"Geçen gün Fukurōdani ile yaptığımız maçın tekrarı." Osamu kısa bir cevap verdi ve içeceğini içerken televizyona geri döndü.
"Bu tarz önemsiz maçların tekrarını da mı izliyorsunuz?"
Voleybolla gerçekten pek alakam yoktu, bu yüzden her şeyi onlara sormam gerekiyordu.
Atsumu çikolatasından bir ısırık aldı, "Hazırlık maçı olsa, hatta dışarıda eğlencesine oynanan maç olsa bile önemli yanları oluyor." Heyecanla televizyonu işaret etti, "Bak, izle!"
Gözümü televizyona çevirdim. Bokuto ve Akaashi gözüme çarpınca daha dikkatli bakmaya başladım.
Akaashi topa çok nahif dokunmuştu ama top çok hızlı bir şekilde Bokuto'ya yönelmişti. Bokuto ise yükseğe zıplamış ve sert bir şekilde topa vurarak karşıya geçirmişti.
Şu ana kadar aşık olduğum her pas Atsumu'nun pası, aşık olduğum her smaç Osamu'nun smacı oluyordu.
Ama Akaashi'nin pası... Çok farklı gelmişti.
"Çok güzel, değil mi?"
Atsumu'nun sesi ile kendime geldim ve ona döndüm. Bana bakıyordu.
"Evet."
Hafifçe gülümsedi ve bir şey demeden önüne döndü. Ama bu gülümsemesi mutluluk gülümsemesi değildi.
Yine mi kendini düşük görüyordu acaba?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akaashi x Reader (Haikyuu x Reader)
FanficAmerika'da okuyan Atsumu ve Osamu'nun üçüzü Mao; ailesinin ona ceza vermesi ile tekrardan Japonya'ya döner ve kardeşlerinin maçına gittiği sırada Akaashi ile karşılaşır.