Akaashi x Reader (Haikyuu x Reader)

Birlikte kalmak

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da şey edin, teşekkürler

Saat gece 1'e  geliyordu. Saatlerce Atsumu'nun inadı ile voleybol oynamıştık ve terlediğimiz için sırayla duşa girmiştik.

En son giren kişi Keiji olmuştu.

Salonda otururken Keiji banyodan bana seslendi, "Mao, gelir misin?"

Ayağa kalkıp banyoya ilerledim, "Efendim?"

Kapıyı hafifçe aralamış ve kafasını çıkararak bana bakıyordu. "Kendime üst almayı unutmuşum. Bir şey verir misin?"

"Bekle geliyorum."

Odama ilerledim ve Atsumu'nun dolabından bir tişört alıp geri geldim. Kapı aralığından ona uzattım.

"Teşekkürler bir tanem."

"Rica ederim."

Birkaç dakika sonra kapı açıldı ve ıslak saçları ile banyodan çıktı.

Koltukta doğrulup ona baktım, "Saçını kurutman gerek. Hasta olursun."

Elindeki havluyu bana uzattı, "Kurutur musun?"

Gülümseyerek havluyu aldım. Yanıma oturdu ve saçını kurutmaya başladım.

"Bu aralar seninle çok ilgilenemem, üzgünüm bebeğim."

"Neden?"

"Ulusallar yaklaşıyor, antrenmanlarımız arttı hatta bugün okula gitmeyerek bir günü kaçırdım. Atsumular da kaçırdı. Onların da antrenmanları artmıştır."

"Anladım, sorun değil. Çalışmana odaklan."

"İstersen bende kalabilirsin bazı zamanlar, daha fazla vakit geçirmiş oluruz. Yoksa gerçekten seni çok az görürürüm. Bu benim için büyük bir sorun..." kafasını çevirip bana baktı, "Ve senin için de sorun olduğunu düşünüyorum?"

Saçını kurutmam bitince havluyu kenara bıraktım ve yanağını öptüm. "Evet... Bazenleri sende kalsam iyi olabilir."

"Hey, çifte kumrular."

Atsumu'nun sesi ile irkilerek bahçe kapısına baktım. Osamu ile içeri girmiş bize bakıyorlardı.

"Akaashi, benim odamda... Yani Mao ile odamızda kalabilirsin. Ben salonda yatarım."

"Ah, sorun değil senin odamdan çıkmama gerek yok."

"Mao seninle uyumak ister. Onu tanıyorum. Ayrıca senin de onunla uyumak istediğini düşünüyorum? Odada kalabilirsin, sorun değil."

"Peki... Teşekkürler."

Atsumu rica ederim der gibi başını salladı ve Osamu ile Osamu'nun odasına gitti.

Bazenleri çok kıskanç olsa bile bazenleri melek gibi çocuk oluyordu.

Biz de birkaç dakika sonra kalktık ve odaya ilerledik.

Odaya girip ışığı açtım ve kapıyı kapadım. Keiji odayı incelerken telefonumu şarja taktım ve yatağımın örtüsünü açtım. "Gelecek misin?"

Bana baktı ve ışığı kapatarak yanıma ilerledi. Önce o uzandı, ben de hemen yanına, kolunun üstüne başımı koyarak uzandım.

"Yarın da geç kalmayalım okula."

Eliyle saçımı okşarken mırıldandı, "Bence de. Bu arada..."

"Evet?"

"Dün sabah Karasuno'da maç yaparken sarı saçlı menajer sana ne dedi? Bana bakarak konuşuyordu ve sonra sen de bana baktın."

"Ha, o mu? Sevgili olup olmadığımızı sordu."

"Neden?" sesinde sorgulayıcı bir tını vardı.

"Hep bana baktığını ve bana karşı bir şeyler hissettiğini düşündüğünü söyledi."

"Öyle mi?"

Belimden tutarak beni kendisine çevirdi, burunlarımız birbirine değiyordu. "Bu kadar belli miydi seni sevdiğim?"

"Yani, zaten ondan önceki gece beni sevdiğini yanlışlıkla itiraf ettin."

Dudağını ısırarak gözlerini kapadı, "N'olur hatırlatma. Aşırı utanmıştım..."

Gülerek elimi yanağına değdirdim ve hafifçe okşadım. Gözlerini tekrardan açarak bana baktı.

"Gözlerin çok güzel, biliyor muydun?"

"Çoğu kişi söylerdi ama senin söylemen daha bir hoşuma kaçtı."

Gözleri dudaklarıma kaydı ve birkaç santimlik mesafeyi kapatarak dudaklarımızı birleştirdi. Belimdeki eli beni daha da kendisine çekerken dakikalar sonunda birbirimizden ayrıldık.

"Uyumamız gerek."

"Evet."

Kafamı göğüsüne bastırdı ve iki koluyla bana sarıldı. "İyi geceler güzelim."

"İyi geceler..."