Akaashi x Reader (Haikyuu x Reader)

Ara sokak

Beğenin lütfen 🔪

YORUM DA ATIN LAN

Okumak eğlenceli oluyor

Tüm kitaplarımı çantama doldurdum ve hemen çantayı omuzuma astım. Sınıf şaşırmış bir şekilde bir kapıda duran Akaashi'ye, bir bana bakıyordu.

Arkamı döndüm ve Akaashi'ye ilerledim, sınıftaki diğer insanlara bir kez bile gözünü çevirmiyor, direkt bana bakıyordu.

Yanına geldiğim an eliyle elimi tuttu ama parmaklarını kenetlemedi, sadece tuttu. Daha sonra bir şey demeden yürümeye başladı.

Okulun arka bahçesine çıkan kapıya geldiğimizde sessizliği bozdum. "Neden buraya geldik?"

"Okuldan ayrılamam."

"Neden?"

"Okul sonunda takım toplantımız varmış, son anda haber verdiler. Zaten bunu sana söylemeye geliyordum aslında da... İşler değişti."

Büyük bir ağaca yaklaştığımızda elimi bıraktı, "Otursana."

Dediğini yapıp çantamı kenara bıraktım ve sırtımı ağaca yaslayarak oturdum. Kendisinin de yanıma oturacağını düşünürken eğildi ve kafasını dizlerimin üzerine koyarak uzandı.

"Akaashi."

"Hm?"

"Hocalar kızmaz mı?"

"Burayı görmezler, merak etme."

"Peki."

Birkaç dakika geçti, Akaashi gözlerini kapatmış dururken ben sessizce onu izliyordum.

Elim yavaşça saçlarına uzandı ama tam dokunacağım sırada durdum. Ya rahatsız olursa?

"Dokunabilirsin, rahatsız olmam."

Şaşkınlıktan kaşlarım kalkarken yüzüne baktım, gözleri hâlâ kapalıydı. Aklımı falan mı okumuştu bu çocuk?

Parmaklarımı yavaşça saçlarının arasına geçirdim ve okşamaya başladım. Gözümü yüzüne çevirdiğimde hafifçe gülümsediğini gördüm.

Sadece birkaç saniye sonra gülümsemesi soldu. Gözlerini açtı ve gözlerime baktı. "Ai için üzgünüm."

"Sen bir şey yapmadın."

"Gerçekten neden böyle anlamıyorum. Psikopat gibi. Sana da kafayı taktı."

"Sorun değil, ona karşı çıkabiliyorum."

"Sana dediği şeyler beni delirtmişti. Biraz sert çıkıştım."

Elleri bir anda bileğime kaydı, "Bileğin acıdı mı? Çok mu sert tuttum?"

Güldüm, "Akaashi, sakin ol. Bileğim acımadı."

Derin bir nefes aldı ve gözlerini gökyüzüne dikti.

~~~~~~~~~~~~~~~

Son ders zili de çalmıştı, okul bitmişti. Akaashi'ye baktığımda hiç tepki vermediğini gördüm. Toplantısı olduğunu söylemişti. Uyumuş muydu acaba?

"Akaashi."

Cevap vermeyince yüzüne biraz daha yaklaştım, "Akaashi."

"Hm...?"

"Okul bitti, toplantın var."

"Of..." gözlerini yavaşça açtı, tam karşısında beni görünce gözleri hafifçe büyüdü.

Ben de direkt kafamı geri çektim. Kendisi de gözlerini ovalayarak doğruldu ve ayağa kalktı. Daha sonra da kalkmam için elini uzattı.

Elini tutup ayağa kalktım ve çantamı omuzuma astım.

"Sen eve git."

"Seni bekleyebilirim."

"Toplantı ne kadar sürer bilmiyorum, ulusallar yaklaştığı için koç fazla konuşabilir. Boşuna bekleme, eve git. Sonra seni ararım."

Kafasını hafifçe eğip gözlerime baktı, onaylamamı bekliyordu.

"Tamam."

Gülümsedi ve elini saçlarıma atıp hafifçe okşadı, "Görüşürüz."

"Görüşürüz."

~~~~~~~~~~~~~~~

10 dakikadır caddede yürüyordum. Eve gitmek buradan daha uzun sürerdi. İç çekerek ara sokaklardan birine girdim.

Sokak caddeye bağlı olmasına rağmen sokakta kimse yoktu, sadece metrelerce ileride duvara yaslanmış sigara içen kapşonlu bir adam vardı. Ama yüzünü göremiyordum.

Ellerim cebimde, önüme bakarak yürürken adam sırtını duvardan çekti ve benim geldiğim yöne doğru yürümeye başladı.

Tam yanından geçerken seslendi. "Bakar mısın?"

Durup ona baktım, "Buyurun?"

Adamın yüzü hâlâ kapşondan dolayı gözükmüyordu. Başı hafif yere eğikti.

" X caddesine nasıl giderim biliyor musun?"

Ellerimi cebimden çıkardım ve geldiğim caddeyi gösterdim. "Şu caddeye girin ve sola doğru yürüyün. Orada bir kütüphane var, onun çaprazında bahsettiğiniz cadde var."

"Teşekkürler."

Başımı önemli değil anlamında sallayıp önüme döndüm, tam yürümeye devam edeceğim sırada boynumda hissettiğim soğukluk ve kulağımda hissettiğim nefes ile donakaldım.

"Sakın kıpırdama ve ses çıkarma."