Akaashi x Reader (Haikyuu x Reader)

Ek bölüm 1

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Günler sonra:

"Japonya'ya özel jetim ile döneceksiniz."

"Efendim gerek yoktu..."

"Keiji, kızım ile birlikte normal uçağa binerseniz tüm paparaziler etrafınızı sarar."

Keiji'nin hemen yanına oturmuş, sessizliğimi koruyarak içeceğimi içiyordum. Keiji cevap ister gibi bana bakınca içeceği masaya bıraktım.

"Babam haklı olabilir, şu konserden sonra daha da patladık. Zaten konserdeki öpüşmemiz tüm sayfalarda paylaşıldı."

Derin bir nefes alarak babama döndü, "Peki o zaman."

2 gün sonra:

Japonya'ya dün varmış, bugün ise okula gidecektik.

"Güzelim, hazır mısın?"

Çantama eşyaları koyduktan sonra kapıdan çıktım, "Hazırım."

"Gidelim o zaman."

Kapıdan çıktık ve yürümeye başladık. 15 dakika sonra okul bahçesine girmiştik.

Keiji elini omzuma atmış bir eli de cebinde yürüyordu. Ben ise öylece etrafa bakıyordum.

Herkes, hem de herkes bize bakıyordu. Ünlü olmuştuk.

Okula girdiğimizde öğretmenler her zamankinden daha güler yüzle bizi karşılıyordu. Sanırım ünlü olmanın avantajı buydu.

Sınıfımızın olduğu koridora girdiğimiz sırada bir anda bir grup alt sınıf öğrenci bize doğru koştu ve kağıtlar, defterler, hatta telefon kılıflarını uzattılar.

"Mao-san, imzalayın lütfen!"

"Geçen günkü konser harikaydı!"

"Çok yakışıyorsunuz!"

Şaşkın bir ifade ile bir süre onlara baktım ve sonra birinin kalemini alarak hepsini imzalamaya başladım.

Keiji kulağıma doğru mırıldandı, "Bu ünlü olma işi... Sinirimi bozdu."

Herkesi imzaladıktan sonra onunla yürümeye devam ederken mırıldandım. "Neden?"

Omuzumda olan eliyle beni iyice kendisine yapıştırdı ve saçımı öperek geri çekildi, "Sevgilimle yalnız kalma şansım azaldı. Herkes imza istiyor, fotoğrafımızı çekiyor. Bir de erkekler..."

Gözüm koridordaki erkeklere kaydı, hepsi gülümseyerek bana bakıyordu. Gülmemek için dudağımı ısırırken önüme döndüm.

"Yavşak piçler sen ünlü olunca sana sarkıntılık yapmaya başladı. Önce yüzüne bile bakmıyorlardı."

Sınıfa girdik ve sıralarımıza ilerledik. Çenemi elime yaslayarak Keiji'ye döndüm. "Erkekler umrumda değil, onları kafaya takma."

"Hadi canım, benim peşimde bu kadar kız olsa aynı şeyi der misin merak ediyorum." dudağı hafifçe yana kıvrıldı, "Hepsinin kafasında gitar kırmak istersin ama bunu istemekle kalmaz uygulamaya geçersin."

Kendisi gülerken kaşlarımı çattım ve hafifçe koluna vurdum, "Sen zaten okulun popüler çocuğusun. Kızların yarısı sana aşık."

2. dersin teneffüsünde ayağa kalktım.

"Lavaboya gidiyorum."

"Tamam."

Koridora çıkıp lavaboya ilerlerken karşıma Ai'nin çıkması ile yürümeyi bıraktım. O da yürümeyi bırakmış bana bakıyordu.

Ama bakışı eskisi kadar nefret dolu değildi, farklıydı.

Sol kolu ile sağ kolunun dirseğini tutarken mırıldandı. "Ünlü olmuşsun."

"Öyle oldu."

"Akaashi ile fotoğrafın da her sayfada var."

Gülümsedim, "Evet, çok yakışmışız, değil mi?"

"Mao istersen... İstersen en baştan başlayabiliriz."

"Biz bir şeye önceden başlamış mıydık ki en baştan başlıyoruz?"

"Yani demek istediğim... Arkadaş olsak daha iyi olur, sence de öyle değil mi? Hem ikimiz de popüleriz, anlaşabiliriz."

"Senin gibi biriyle anlaşamam ben, Ai. Anlaşmayı bırak şu an seninle muhatap olurken bile sinirlerim geriliyor."

Tekrardan yürümeye başladım ve tam yanından geçerken kulağına doğru mırıldandım. "Daha popüler olma çabanda başarılar."