Gökyüzünün Yıldızı

43.Bölüm: Adımlardaki Fısıltı

Selam ışıldayan yıldızlar

Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)

Keyifli okumalar!

Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐

*

Giden gitti, kaldı duygular yarım elimizde...

43.Bölüm: Adımlardaki Fısıltı
*"Öyleyse bana eşlik ediniz madam."*

"Her defasında üzülmeyi nasıl başarıyorsun?"

Söylediği sözlerin etkisinin altında kalakaldım. Sınıfın kapısı kapanmasıyla Gökhan hocanın geldiğini anladım. Tebessümle bizlere selam verip masasına ilerledi.

Buluta bir saniyelik bakarken gözleri gözlerimle buluştu. "Üzülmeyi başarmıyorum bayım. Üzülmeyi göze alıyorum. Seviyorum ve üzülüyorum. Hiç bir şeyden korkmuyorum. Sadece olacakları izliyorum."

Gözlerime öyle bir baktı ki içim ürperdi. Görünmeyen acılarımı görüyor gibiydi. Koluma yerleşen parmaklarıyla gözlerini benden ayırdı. Sessizce önüme döndüğümde dersi dinlemeye başladım.

"Sonunda bitti." Kıkırdama seslerini işittiğim an ona döndüm. Belime getirdiğim ellerimle yüzüne baktım.

Kafamı sallayarak "Neden gülüyorsun?"dedim. Kıkırdamanın şiddetti artarken gözlerimi üzerine devirdim.

"Açıkla hemen! Neden gülüyorsun? Söyle birlikte gülelim." Kıkırdamanın arasında hemen ciddi konumuna döndü. Şok içinde yüzüne bakarken beyaz kağıtla bakışımızı kesti.

"Bu kadar ciddi bakma korkmaya başladım."

Kağıdı alıp kurşun kalemle bir şeyler karalamaya başladım. Kağıdı ona verip çantamı koluma yerleştirip çıktım. Abimin aramasıyla kendimi arabasında buldum.

"Oo! Bugün pek mutlusunuz İnci hanım." Abimin sözlerini mimiklerine bakarken gülümsedim.

"Teşekkür ederim yazarım. Sizde de bugün bir şeyler var gibi ama çıkaramadım."

"Bugünün sürprizi olsun oda."

"Çok heyecanlı bir bekleyiş bizi bekliyor o zaman."

Gülümseyerek arabayı çalıştırdı. Bugünün şarkısını açamadan önce biraz bekledim.