"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
Mucize dedikleri üç hece Ben sana her gece...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
20.Bölüm: Mucize
*Bulut'un bizim arabanın içinde olması ve bunların tümüne katlanmam gerçekten mucizeydi.*
Bulut uyuyakalmıştı. Aslında ben de uyumak istiyordum. Ama son olanlardan sonra uyuyamadım. Gözlerim uykusuzluktan acımaya başlamıştı. Nereye baksam acıdan gözlerimi çeviriyordum. Bedenim uyumak istiyordu. Bense bu isteğe direniyordum.
Kolumu cama dayayıp, başımı yan yatırıp yolu izlemeye başladım.
Yol geceye eşlik ediyordu adeta. Geceye eşlik eden bir yol. Aslında insan da yola benzemiyor muydu?
Bence benziyordu. İnsanının kalbi her zaman geceye benziyordu. Yeni bir kişi geldiğinde geceye bir yol eşlik ediyordu.
Benim de gecemin eşlik eden yolu Kaandı. Her zaman da öyle kalacaktı.
Kolej de yaşananlar aklıma gelmişti. Her şey yolun da giderken
Kaan'ın bileğimi tutması,
Bulut'un ani gelişi,
Bulut'un aniden ağlayarak sarılması,
Bulut'un söylediği sözün gerçek olma hayalini düşünüp ağlamam,
Asansör de nefes alamam,
Garip öğrencinin garip davranışları,
Bulut'un bizim arabanın içinde olması ve bunların tümüne katlanmam gerçekten mucizeydi.
Ama her mucizenin ardından tatlı bir huzur rüzgarı esmez miydi?
