"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
Mutsuzluğun da benim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat bir oyundu ve bizde bu oyunun kahramanlarıydık.
Yürüyorum kalbimin sokaklarında bir kapı karşılıyor beni. Kapıyı açıyorum. Bir bakıyorum. Yolumu kapatan o insan kalbimin sahibi olmuş. Meğersem kalbimi almak için gelmiş. Şimdi onun kalbi benim kalbim. Benim kalbim onun kalbi...
_ _ _
37.Bölüm: Sevgimi Hak Etmiyorsun! *Beni sevdiğine inanmıyorum.*
Gözlerimi açmamla akşam olduğunu anladım. Yorganımın içinde telefonu aradım. Sonunda bulduğum telefonumun ekranını açtım. Gözlerimi acıtan ışığı hemen söndürdüm. Saat 19.00'a geliyordu.
İçimdeki sıkıntılı dolu ruhumla telefonu kapattım.
Aklımı kurcalayan o adam Kaan Özer. Nasıl böyle bir şey yapabilmişti? Nasıl duyguları çöpe atabilmişti? İçimdeki ruhu umursamadan kırdı. Kırılan bir kalbi nasıl onarabilirdi ki? Neden sevdiğim insan ruhumu paramparça etmek için gelirdi! Neden!
