50.Bölüm: Gel Gece Yaralarıma

32 4 4
                                    

Selam ışıldayan yıldızlar

Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)

Keyifli okumalar!

Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐

*

YARALARINI BEN SARAYIM...

YARALARINI BEN SARAYIM

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

***

Yaralarıma yara olmak istemiyorsan yaramı sarmaya çalışma.

Ruhum kanlar içinde kalmışken pansuman etme. Bırak kanasın bırak seni unutmasın.

50.Bölüm: Gel Gece Yaralarıma...

Gözlerimi evde açınca daha da mutlu oldum. Yaşadıklarımın hepsi rüya olabilirdi.

Yatağımdan doğrulamaya çalıştığımda bileğimdeki acıyı hissettim. Acının nedeni serum olduğunu görünce gözlerim doldu.

Gerçekten bu olanlar yaşanmış mıydı?
Yaşamak için ölmek gerekiyordu. Değil mi?

Ben kaç kez öldüm bu dünyada.

Kaç kez dinledim bu acı nakaratı.

Bir çok kez. Bir çok kez bu acıya şahit oldum.

Acılar beni büyütüyor ama ben acıları küçültemiyorum. Acının bin halini gören bir acıyı dindiremiyor.

Belki beni sevmiyordur acı.
Belki de bana oyunlar oynayıp sevmiştir.
Belki de...

Ruhumu toplamak için çaba gerekiyordu her çabam boşa çıkıyordu.

Başarısızlık ümitsizliğe itmedi ama ümide de ses vermedi.

Açık kapıya bakarken gözlerimin önüne gelen kişiye bakmaya çalıştım.

Siyahların içinde simsiyah yansıyan silueti tanımak çok zordu ta ki yanıma gelene dek.

Bu bu Kaan Özerdi. Sevdiğim adamın burada olması biraz şaşkına uğratmıştı.

Bir çok şey yaşamama rağmen yanımda olmayan o adam şimdi yanımdaydı. Kaan özer her şeye rağmen bu sefer sınırları aşmıştı. Ya da ben öyle sanıyordum.

Gökyüzünün YıldızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin