"Yıldızlar gibi parlamak gerekirken soldum ben ama o kişi geldiğinde yeniden parlamaya başladım."
***
Mutluluğu hayal edin. Mutluluğu hayal ederken gülümsemenizi...
Bende mutluluğu hayal etmiştim.
Hayallerimin kabusum olacağını bilmeden...
Kabusum...
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
Unuttun mu beni, her şeyimi Sildin mi bütün izlerimi Hiç düşmedim mi aklına
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8.Bölüm: Sadece Uyumak İstiyorum!
*"Artık söz verdim. Hep güleceğim. Babam da ben de... Sakın ama sakın üzülme. Çünkü biz güçlü insanlarız. Yaralarımızı kapatmayı çalışan insanlarız. Hepiniz için mutlu olacağım. Seni seviyorum Nuray teyzem."*
Yarım saat önce yola çıkmıştık. Bu sefer arka koltuğa geçtim. Ay'ı da yanımıza aldık. Nuray ablayı da yeni evimize davet ettik. Ama gelmedi. Köyü özlemiş. Vedalaşırken söylediği sözler aklıma geldi. "İncim kendine iyi bak! Sakın ama sakın üzülme. Annen yoksa ben varım kızım. Işık hanım iyiydi. Ama şunu unutma. Acını ne kadar büyütürsen kapatması zor olur. Sakın ama sakın acını büyütme. Küçült küçült ki yaran kapanabilsin." sarılmıştık. Ağlayarak arabaya binmiştim. Ama şu sözü de söylemeden edemedim. Arabanın camını açarak şu sözleri söylemiştim.
"Artık söz verdim. Hep güleceğim. Babam da ben de... Sakın ama sakın üzülme. Çünkü biz güçlü insanlarız. Yaralarımızı kapatmayı çalışan insanlarız. Hepiniz için mutlu olacağım. Seni seviyorum Nuray teyzem." demiştim.
Babam dikiz aynasına bakarak konuşmaya başladı. "Kızım evimize gittiğimizde ne yapmak istiyorsun?" düşünmeden cevap verdim. "Biraz resim çizmek istiyorum. Biraz da müzik dinlerim. Bir kupa da kahve içerim. Neden sordun baba?"kafasını salladı.
"Merak ettim kızım. Bu arada yarın kolej açılıyor. Kızım yarın beraber okula gideceğiz. Abin de yarın kafeye gidecekmiş." kaşlarımı çattım. "Neden kafeye gidiyor abim?"hemen konuşmaya başladı. "Neden olacak yeni kitabını yazmak için." gülmeye başladım.
"Baba abimi korumalıyız." kaşlarını kaldırdı." Neden yine naptı?" gülümsemeye başladı.
"Daha napsın okuyucularını bizden daha çok seviyor. Yakında okuyucularıyla evlenecek. Bak demedi deme baba."babam gülmeye başladı.
"Öyle bir şey yaparsa oğlumu kurtaramam İnci."
Kendimi tutamayarak kahkaha atmaya başladım. "Nasıl mutlu oluyorsa öyle yapsın baba." babam anlamıştı. Hala daha gülmeye devam ediyordu.
Ay da koluma yaslanmış, gözlerini kapatmıştı. Ben de kolumun altına aldım. Pamuk gibi tüylerini sevdim. Bazen ay gibi olmak istiyorum. Her şey yaşanırken sadece uyumak istiyorum. Hiçbir şey umurumda olmamasını istiyorum.
