Sadece benimsin(DÜZENLENİYOR)

SADECE BENİMSİN -1

Sonunda okullar tatil olacaktı. Dört yılımızın son günüydü. Koca 12 yıllık eğitimim bitiyordu. Tamamen büyümüştüm ya da lise bittiği için öyle hissediyordum.

Hepimizin en stresli yılıydı bu sene. Üniversiteye adım attığımız yıldı. Bu arada Güneş Gök ben. 18 yaşına basmış genç bir adayım. Doğma büyüme hep Eskişehir'de idim.

Cem ve İrem ile geçti bütün zamanlarım. Onlar ile gezdik, güldük , hatta ağladığımız.. Cem, benim çocukluk arkadaşımdır. Kendimi bildim bileli hep beraberdik hatta bazıları göbek bağınız beraber kesildi diyor galiba hiç ayrılmıyorsunuz diye karışanlar'da var.

İrem'i lisede tanıdım. Dört yıllık kocaman her şeyim. İkisi de bana o kadar çok şey kattı ki..

Ben bunları düşünürken Cem birden bana seslendi ''Ne düşünüyorsun öyle evladım sen'' İrem lafa atlayarak ''Eve gidip uyumayı düşünüyordur.''

''Aa. Günahımı almayın şimdi aklımdan geçmedi bir kere bile'' diyerek kıkırdadık.

Cem '' Dışarı çıkacağız. Gezinip öyle dağılalım dedik'' Kafamı tamam anlamına sallayarak konuşmadan çekildim.

Onlar devam ederken aklıma lisenin bana kattığı ilk'im aklıma geldi. Herkesin illa lise zamanın da bir ilki olmuştur benim de o idi. Kendimce artık ona gereksiz demeyi daha çok şey ediyordum.
Adı Göktuğ. Onla da lisenin ilk başlarında tanıştık. 9.Sınıfın 2.Dönemin de çıkmaya başlamıştık. Ta ki 11.sınıfa kadar. 11.Sınıfa geçtikten sonra kendisi İzmir'e gitmişti. Okumak için. Çok sinirlenmiştim . Burada neden okumuyor diye. Burada ki okul değil mi diye.
Beni düşünmeden gitti diye de kırılmıştım. Fakat zamanla iyi ki oldu demeye başladım. İstemiyordum onu artık , her şeyiyle bitirmiştim onu.. İsmini bile duymak istemez miydi eskiden çok sevdiği kişinin? Evet ben istemiyorum. Zaman onu benden soğuttu.

Saate baktığım da 12.25 idi. Az sonra hoca gelicekti ve karneleri alıp erkenden gidecektik..
...
Okuldan çıktık. Normal de çarşıya kadar yürümezdik ama bugün yürüyerek çarşıya gittik.

Yaklaşık iki saat durduktan sonra evlere dağıldık. İrem'in evi çarşıya baya uzak olduğundan tramvaya binip gitti. Cem ile bizde yavaş yavaş eve yürüyüp ayrıldık.
Eve geldiğimde odama gidip , kıyafetlerimi değiştirip biraz dinlenmek için uyudum.. Birden sıçrayarak kalkarak uykudan uyandım. Saat 18.45 idi. Baya uyumuştum.

Karnımın gurultusunu duyduktan sonra mutfağa gittim. Annem mutfakta bir şeyler hazırlıyordu. Öperek ''Ne zaman hazır olacak, geberdim anne.'' Annem ''Az sonra'' diyerek odama gidip telefonuma baktım.

Bizimkilerden bir sürü mesaj vardı. İrem dışarıya çağırıyordu. Yalvarmıştı baya. Bir tamam diyen ben kalmıştım yazdıktan sonra annemin seslenmesiyle aşağı indim . Daha beş dakika önce kimse yoktu. Ablam gelmişti. Babam yoktu yani vardı da burada değildi. Yurt dışındaydı, Cem'in babasıyla. Orada bir şey kurmaya çalışıyorlardı bu işleri pek bilmediğimden girmiyorum. Sofrada baya konuştuktan sonra sofrayı topladık.

Gece geç saate kadar ablamla film baktıktan sonra uyumaya karar verdik ve odalara ayrıldık.

Sabah kalktığım da evde bir tek ablam vardı. Annem sabahtan anneanneme gitmiş. Kahvaltımı yaptıktan sonra Cem'i aradım. Beni almaya gelecekti beraber gidecektik. Yaklaşık yarım saate hazır olduktan sonra Cem'de gelmişti.

Beraber konuşa konuşa İrem ile buluşacağımız yere gittik.

MERHABAAA. İLK KİTABIM, İLK GÖZ AĞRIMA HEPİNİZ HOŞ GELDİNİZ. SİZLERLE DAHA VAZLA BÜYÜYECEK KİTABIM. SEVİYORUM SİZLERİ. VOTE + YORUM UNUTMAYIN

(DÜZENLENDİ)