Sadece benimsin(DÜZENLENİYOR)

SADECE BENİMSİN -25

Uzun zaman sonra yeni bölüm yazıyorum. 4 gün önce Ankara'ya geldim ve bugünüm boş olduğu için yeni bölümü yazayım dedim. Neyse iyi okumalar yavru kuşlar..

2.5 ay ne çabuk geçmişti.. Tatilin bitmesine sayılı zamanlar kalmıştı. 2.5 ay içerisinde Kerem'le ilişkimiz çok güzel geçmişti arada sırada inişili çıkışlı ruh hali olsa da her şey çok güzeldi. Tatilden dönmüştük. Göktuğ ve Keremin eski sevgilisi 2.5 ay içerisinde ne aradılar ne de sordular. Kerem , İrem ile aynı özel üniversiteye gidecektik. Anneme Kerem'den bahsetmiştim. Poyraz ile İrem'in arasında ise birbirlerine olan hisleri daha da güçlenmişti ama tık yoktu. Cem ise 4-5 aylığına Amerika'ya babasının yanına gitmişti. İşte 2.5 ay içinde bunlar gerçekleşmişti.

Kerem ile buluşmak için koltuktan kalkıp odama gittikten sonra dolabımı açıp ne giyeceğimi düşünmeye başladım. Hazırlandıktan sonra ayakkabılarımı da giyerek dışarı çıktım. Dışarı çıktığımda Kerem arabasına yaslanıp beni bekliyordu.

''Ağaç oldum gelmeseydin biraz daha''

''Ya aşkım kız evi naz evidir'' diyerek güldüm.

Arabanın kapısını açtığında Kerem binerek onun da binmesini bekledim. O da gelince ''Nereye gideceğiz aşkım?'' diye Kereme soru yönelttim.

''İlk önce yemek yiyelim sonra da bir yerlere gideriz olur mu?''

''Olur'' diyerek yola devam ettik. Yarım saat sonra bir yere gelip yemek yedikten sonra Parka gitmek için yola koyulduk.

Parka gelince koşarak salıncağa doğru ilerledim. Kendimi bildim bileli salıncakta sallanmayı çok sevdim. Bu yaşımda olmama rağmen hala salıncakları seviyordum. Kerem gülerek bana baktı.

Kereme ''Beni sallasana'' diye masum bakış attım. Kerem yavaş yavaş yanıma gelerek beni sallamaya başladı. Kerem bana bakarak ''ufaklık'sın falan ama ağırsın sen ya'' diyerek sırıttı.

''Aa ben mi? Elli üç ''kiloyum ben ya ne kilolusu'' diyerek çıkışınca Kerem gülerek ''Şaka yaptım ufaklık.''

Salıncaktan atlayarak ''Ben üşüdüm ama'' diyerek masum bakış attı. Kerem kollarını açıp ''Gel buraya ufaklık'' deyip gidip sarıldım Kereme.

''Hala üşüyor musun?'' diyerek soruyu bana yöneltti. ''Artık üşümüyorum'' diyerek sözüme devam ettim ''Üniversitenin açılmasına 4 gün kaldı aşkım'' diyerek isyan ettim.

''Ya ne hatırlatıyorsun ama Allah'tan aynı okuldayız ve de inşallah aynı sınıfta oluruz'' diyerek masum gülüş attı. Bende gülüş atarak, Kerem bana bakarak '' O gülüşünü öperim senin'' diyerek bana baktı. Utanarak masum bakış attım.

''Eve gidelim mi? Geç oldu artık''

''Olur gidebiliriz'' diyerek el ele tutuşarak arabaya doğru ilerledik. Beni eve bıraktığında eve koşarak girdiğim de Annem ve Babam ile telefonda konuşuyordu. Merakla onları dinlerken sonunda telefonu kapattılar.

''Ne diyor babam, anne''

''Baban bizi Belçika'ya çağırıyor''

''Ne? neden? Hayır ya o gelsin ben gitmem''

''Şirket orada çok iyiymiş gelin diyor''

''Anne ben gelmem ya burada benim dizili hayatım var. Gelip oraya hayatımı bozamam.'' nefes aldıktan sonra ''ablam gelirse gelir ben gelmem'' diyerek odaya doğru koşarak gittim.

------

4 GÜN SONRA...

Ahh dört gün ne çabuk geçmişti. Sabah 07:30 da uyanmıştım. Lavaboda rutin işlerimi hallettikten sonra okul formaları mı giydikten sonra saçımı tarayıp , telefonumu elime alıp, Keremi arayıp ''Hazırım'' dedikten yaklaşık 20 dakika sonra Kerem gelince koşarak yanına gidip sarıldım. Arabayla okula geldikten sonra el ele tutuşup girdik herkes bize bakıyordu. İçeri girdikten sonra panoya baktık. Keremin,İrem'in ve benim adımı bulduğumda sevinçten gülmeye başladım aynı sınıftaydık. Hemen sınıfa doğru ilerledik. Merdivenlerden çıkarken Kerem le baya konuştuk. Sınıfın önüne geldiğimizde nefes çekerek içeri girdik. Bir kaç yılışık kız Kereme baksa da sinirlerime hakim olarak arkaya doğru ilerledik.

İrem'e baktığımda çantası vardı ama kendisi yoktu. Keremle , İrem'in bir arkasına geçip oturmaya başladık. İrem aradan beş dakika geçince geldi önümüze oturduktan sonra zil çaldı ve hoca geldi. Aradan kırk dakika geçince zil çaldıktan sonra , İrem ''ben kantine gidiyorum gelecek misiniz?'' diyerek sorduğun da kafamızla onaylayıp , Kerem ile el ele tutuşup kantine giderken Kerem, eski okulundan arkadaşını görüp yanına gitti.

Cebimdeki telefonum titreşince elime alıp baktığımda bilinmeyen numara arıyordu. Meraklanıp açtığımda kaç kere ''Alo'' desem de cevap vermeyince tam kapatacakken ''Keremi elinden almanın zamanını iple çekiyorum , Kerem benim''

EVET YENİ BÖLÜM HAZIR.. VE ŞUNU KARAR ALDIM HER YAZDIĞIM BÖLÜME YORUP YAPIP NASIL OLMUŞ NASIL OLMASINI İSTERSENİZ FALAN FİLAN DUYGU VE DÜŞÜNCELERİNİZİ SÖYLERSENİZ SEVİNİRİM HER OKUYANDA VOTELESE EMEK VERİP YAZIYORUM. 30+ - 40+ DEN SONRA YENİ BÖLÜM GELİR **

İYİ OKUMALAAR