Sadece benimsin(DÜZENLENİYOR)

SEVGİLİM..SADECE BENİMSİN - -21

İYİ OKUMALAR

''Biz olalım.''

Araba kapısını açmadan tekrardan sarılmıştı. Tekrardan kokusunu hissetmiştim ve yüzüm tebessüm almıştı. Ayrıldığımız da kapıyı açıp girmemi bekleyip sonra kapımı kapatmıştı.

Artık oyun değildi. Gerçekten de sevgili olmuştuk. Aşk gerçekti. Ah aşk sen ne büyüksün.

''Duygularımı daha erken söylemeliydim sana'' demişti Kerem birden.

''Nasip bu zamanaymış. Sanki ben diyebildim, olsun. Hem böyle çok güzel oldu , aniden hiç beklenmedik. ''

''Haklısın.''

Arabayı çalıştırıp sürat aldığımız da hala tebessüm vardı ikimizde de. ''Şey seni seviyorum.''

''Ben de seni seviyorum ufaklık.''

''Ufaklık?'' kaşımı kaldırıp bakmıştım , gözlerini yoldan ayırıp gülüp hemen konuyu değiştimişti.

''Artık herkese de söyleriz gerçek olduğunu , ilk önce bize bir uğrayalım sonra size geçeriz.''

'' Aynen , öyle yapalım.''

''Senden başkası biliyor mu beni ? ''

''Poyraz biliyor . ''

''Anladım. ''

Susunca yolu izlemeye karar vermiştim. Hayat çok garipti. Ağlayarak geldiğim yerden ikimiz de mutlu şekilde gidiyorduk.

Arabayla yaklaşık on dakika gittikten sonra siteye varmıştık. Arabayı park ettikten sonra Keremlerin evine doğru gitmeye almaya başladık. Kerem kapıya vurduğumuz da ikimiz de birbirimize bakıp gülerken Barış kapıyı açmıştı ve girmiştik içeri doğru.

''Hoş geldiniz''

''Hoş bulduk '' demişti Kerem.

Kerem ve ben aynı koltuktayken Barışta karşımızda ki koltukta oturuyordu. Barış birden ''Hayırlı olsun kardeşim.'' demişti.

Nerden anladığını düşünürken el ele olan ellerimi fark edip tebessüm etmiştim. Kerem de Teşekkür ettikten sonra , Barış odasına gitmek için ayağa kalkıp gitmişti.

Barış gittikten sonra Keremin omzuna kafamı koydum. Hala rüya gibi geliyordu bazı şeyler. Hayatımı kurtaran adam şu an benim sevgilim idi. Ah hayat sen ne garipsin.

''Şey diyecektim her şeyi de detaylı anlatmaya gerek yok. Zaten herkes anlayış ile karşılayacaktır. ''

''Sen nasıl istersen prenses.''

Kerem'e rica edip su getirmesini söyledikten sonra anında kalkıp getirmişti. Suyumu içtikten sonra da bardağı sehpanın üstüne konmuştu.

''Gitsek mi acaba Kerem?'

''Sen hazırsan gidelim.''

''Tabii. Gidelim hadi.''2

Dışarı çıktığımız da daha da heyecanlanmıştım. Kapıyı çalarak kapının açılmasını bekledik. Aradan bir dakika geçince kapıyı Poyraz açmıştı . Poyraz 'buyurun' işaret yaptıktan sonra Kerem ile eve girmiştik.. Ablam bir bana bir de Kerem'e bakıyordu. Tebessüm ederek ''Merhaba'' dedim. Kerem ile aynı koltuğa oturmuştuk.