Sadece benimsin(DÜZENLENİYOR)

SADECE BENİMSİN -13

Güzel bir kahvaltı ardından Ahmet ve ben denize gidecektik. Poyraz ile Cem denize gelmek istemiyorlardı. Havuz da duracaklarmış.

Ahmet hazırlanırken ben de sofrayı toparlıyordum. Hazır olduktan sonra evden çıktık.

Gülüp,konuşurken bize doğru geleni gördüm. Kerem dışarıdan geliyordu büyük ihtimal. Tebessüm ederek kolumu kaldırıp 'Kerem nasılsın?' diyerek soru yönelttim.

''İyiyim. Güneş sen nasılsın?''

'İyi bende. Denize gideceğiz'' diyerek yüzümde ki gülüş daha da artıyordu.

''Gelince haberdar et. Dışarı çıkarız olmazsa''

''Olabilir. Görüşürüz o zaman.''

''Görüşürüz''

Arkasından gidişine bakarak bir ah çekerek önüme döndüm.

''Bizim kıza bak sen'' diyerek gülmeye başladı Ahmet.

''Ne varmış'' diyerek kapıdan çıktık. Konuşmaktan ne sıra Denize gelmiştik anlayamamıştım.

Şezlong kiraladıktan sonra uzanıp krem sürmüştüm. Ahmet ise sürmeden direk denize girmişti. Nedense denize girmek istememiştim bi' an. Aklıma Kerem ile olan anılarım birer birer geçiyordu. Aklıma gelişi bile güzel idi. Gözlerimi kapatıp rahatlamaya çalışıyordum.

Gözlerimi açtıktan sonra gördüklerim beni şaşırtmıştı. Çaprazımda yaklaşık 100 metrelik mesafe vardı. Hemen toparlanarak üstümü giyip eşyalarımı toparladım .

Ahmet'in zamanlaması çok iyi idi. Oda denizden çıkmıştı. Geldiğin de ''Ahmet , ışık hızında eve gideceğim hemen kurulan gel''

''Ne oldu?''

''Cevaplayacak vaktim yok. Görüşürüz.''

Yolda giderken Poyrazı arayıp eve hemen geçmelerini söyledim. Kapattıktan sonra ikilemde kalıp Keremi de aradım. Ona da aynı şeyleri söyledikten sonra daha da hızlanarak yürümeye başladım. Eve geldiğimde herkes toplaşmışlardı.

Nefes nefese kalmıştım. Su içtikten sonra tekli koltuğa oturup nefesimin düzelmesini bekliyordum.

'Arkadaşlar size kötü haber-' sözü tamamlamadan zil çalmıştı. Gelen Ahmet idi.

''Başlıyorum. Herkes olduğuna göre. Denize gittik ya. O zaman kafamı kaldırdığım da Göktuğu gördüm.''

''Sen ciddi olamazsın''

''Ne yazık ki Cem.''

Kerem aniden ayağa kalkarak gezinmeye başladı.

'Kerem sakin olur musun? Başım döndü valla''

''Ya bir şey yapsaydı pislik''

''Ama bir şey olmadı gördüğünüz gibi karşındayım Poyraz.''

''Olabilirdi de küçük Hanım''

''Of! Tamam haklısınız''

''Bir şeyler yapalım beyler'' diyerek lafa atıldı Ahmet

''Ne yapabiliriz?''

''Düşünelim.''

''Tamam'' dedikten sonra elimde ki bardağı bırakıp düşünmeye koyulmuştum.

Kafam resmen durmuştu. Aklıma hiçbir şey gelmiyordu..

Hepimiz yüzümüze bakıp düşünmeye çalışıyorduk.

SİZİ SEVİYORUM.

VOTE+YORUM

ARKADAŞLARINIZI DA DAVET EDİN PITIRCIKLAR

(DÜZENLENDİ)