Ertesi sabaha gözlerimi açtığımda şiddetli bir baş ağrım başlamıştı. Uykumda da terlemiştim ve pijamalarım ıpıslaktı. Üzerimde kalın yorgan olmasına rağmen çok üşüyordum ve bu üşümenin her zamankilerden olmadığını anlamıştım. Dün gece yağmur altında o kadar saat kaldığım için üşütmüştüm.
Yataktan kalkar kalkmaz duşa girdim ve sıcak bir duş aldım. Kalın kazağımı ve yünlü taytımı giyip saçlarımı hemen kuruladım ama yirmi dakika ayakta kalmak bile başımı döndürmüştü. Bu yüzden yatağa geri yattım ve sızlanarak uyumayı denedim. Baş ağrısı, burun akıntısı ve soğuk soğuk terlemek hiç güzel bir üçlü olmamıştı ve bana bugünü zehir edecekleri de aşikardı.
Okula gitmeyi düşünmedim bile. Zaten uyandığımda saatin 11.08 olduğunu görmüştüm. Bu saatten sonra gidilmezdi.
Yatağa yatıp komodinde duran telefonumu elime aldım ve gelen bildirimlere baktım. Güneş, nasıl olduğumu sormuştu ve ona kısa bir mesaj atıp iyi olduğumu söyledim. Hayat'tan çok farklı bir bağ vardı aramızda. İlkokuldan beridir aynı okullarda okuyorduk ve lisede çok yakın arkadaş olmuştuk. Bazen Hayat'a anlatmak istemediğim şeyler oluyordu ve Güneş beni o zamanlarda çok dinlemişti. Bu yüzden ona iyi olduğumu söylemek istemiştim.
Pek iyi değildim ama olsun.
Sonra da Özgür'ün mesajlarına girmiştim. Sabahın yedisinde mesaj atmıştı.
ozgursoykan: Durakta yoktun.
ozgursoykan: Bana ilk baktığın o yer, sensizken mezarımmış gibi göründü gözüme.
ozgursoykan: Büyük ihtimalle okula gelmeyeceksin ve hasta uyanacaksın.
ozgursoykan: Uyanınca yaz yine de bana.
ozgursoykan: Merak ediyorum seni.
Mesajlarını gülümseyerek okudum. Saat onda yine mesaj atmıştı.
ozgursoykan: Biyoloji hocası eksikliğini hissetti.
ozgursoykan: Bir ben olamasa da o da özlemiş seni.
Biyoloji hocam candır. Özgür'ün bu söyledikleri beni mutlu etmişti çünkü annemin vermediği değeri biyoloji hocamdan görmek bir nebze de olsa içime su serpmişti. On beş dakika önce yazdığı mesajları okudum bu sefer.
ozgursoykan: Bu saate kadar uyuyor olman pek hayra alamet değil.
ozgursoykan: Yarım saat içinde yazmazsan evine baskın yapmaya geliyorum.
Son mesajını görünce kalp atışlarım hızlanmıştı. Annemlerin aşağıdan sesleri geliyorken kapımızı çalan Özgür'ün annemde bırakacağı izlenimi tahmin edebiliyordum. Annemin ne düşündüğü umrumda değildi ama onun sitemlerini çekecek halde de değildim.
Burnumu peçeteye silerken bir de öksürmeye başlamıştım. Pek iyiye gittiğim söylenmezdi ama aşağıda ilaçlar olacaktı. Annemler işe gittiğinde aşağı inip ilaçları içmeyi planlıyordum ama bekleyene kadar Özgür ile mesajlaşabilirdim.
Grip olmuşum galiba.
Az önce uyandım ve mesajlarını yeni gördüm.
Eve baskın yapmak falan yok.
İyiyim ben.
Mesajımı anında gördü ve yazmaya başladı.
ozgursoykan: Artık çok geç.
ozgursoykan: Yirmi dakikaya kapındayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KEMİKLERİNDE CENNET | Yarı Texting (Tamamlandı)
Romanceİnsanlar konuştukça ben sustum. Ben sustukça konuşmaya zorladılar. Yargılar dinmeyince kendi mahkememi kurdum ve en ağır cezayı kendime verdim. Bu kadını yarattım ve kemiklerim sayılırken her bir kemiğime imzasını atan adam, kemiklerimde kendi ce...
