"Tüm ciddiyetimle yemin ederim ki, hayırlı bir şey düşünmüyorum!"
James Potter, Peter Pettigrew, Remus Lupin ve Sirius Black...
Çapulcu Haritası'nın mucitleri...
Onlar, hiç şüphesiz ki Hogwarts'ın gördüğü en efsanevi öğrencilerdi.
Adları destansılaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. Bölüm - "Bu kez yanlış kişiye sataştın, bunun elbet bir bedeli olacak!"
1976, Ocak...
"Evet, çocuklar!" dedi James, kendisini kısa bir aradan sonra tekrardan Hogwarts'taki yatağına bırakırken. "Her şey bıraktığımız gibi, biraz daha iğrençleşecek beşinci yılımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz!"
"Sahiden!" diye arkadaşını destekledi Peter, bavulundan çıkardığı pijamalarını giyinirken. "Bu sene neden bu kadar yoğun ve zor? Okuldan soğudum!"
"Zorluğuna katılabilirim ancak okuldan soğuma kısmına asla katılmıyorum," dedi James. "Hogwarts'tan bıkmak mı? Bak işte, bunun mümkünatı yok. Burası benim evim, cennetim!"
Yılbaşı tatilinden dönmüşlerdi ve hepsi yorgundu. Yatağının kenarına oturup cebinden çıkardığı gofretini yiyordu Remus, kan şekeri düşmüş gibi hissetmişti. Gözleri ise sessiz ve suratsız olan Sirius'taydı. Her zamanki neşeli hâlinden eser yoktu, soğuk ve ilgisiz davranıyordu her şeye ve herkese - ki bu Remus'un canını sıkmıştı. Gofretinden kocaman bir ısırık daha alırken izledi Sirius'u; Sirius öylece duruyordu kendi yatağının başında, elindeki bavulunu bırakmamıştı bile ve karşısındaki yatakta uyuklayan diğer oda arkadaşları Arthur'u izliyordu.
"Evine gitmemiş, d'imi?" diye sordu onu ima ederek.
"Herhalde öyle!" dedi Remus. Arkadaşının ne düşündüğünü anlamaya çalışıyordu.
Sirius, gümüş grisi gözlerini tavana bıkkınlıkla çevirdi, iç geçirerek "Şanslı pislik!" diye mırıldandı. Lakin duymuştu bunu hemen yan yatağın sahibi James Potter ve doğrulmuştu yattığı yerden:
"Trende uyudun, konuşamadık. Odaya çıkarken de uyku mahmurudur diye bir şey demedim ama sende bir hâl var, Pati," dedi ve tek kaşını kaldırarak sordu:
"Yılbaşında kötü bir şey mi oldu?"
Pijamalarını giymiş olan Peter bir anda irkilip baktı Sirius'a, James'in dediklerinden sonra bir merak sarmıştı içini. Çikolatasının son lokmasını güçlükle yutkunan Remus ise artık bu duruma daha fazla tahammül edemeyerek ayaklanmış, arkadaşının yanına gitmişti. Sirius odalarına döndüğünde normale döner diye umduğundan beklemeyi tercih etmişti - James'in aksine. Ve şimdi Sirius, hemen yanı başında dikilen dostuna üzüntüyle bakarken hiçbir sözün daha etkili olamayacağı bir hareket yaptı Remus, sarıldı ona. Onun sırtına güç vermek adına vuruyordu, dostu ve kardeşi olarak yanında olduğunu hissetmesini istiyordu. Sirius da minnettardı buna lakin geri sarılmamıştı Remus'a, birazcık egosunun şişirilmesini istiyordu. Hem arkadaşları ona "drama kralı," demiyor muydu?
