Sen bu mektubu, bu satırları okurken ben, kim bilir, belki de ölmüş olacağım.
Bilmiyorum. Ümidimin tükendiği o noktadayım şu an. Son havadisleri biliyorsun, içim yanıyor.
Müsebbibi de senmişsin!
Hâlâ daha ne nasıl olmuş, neden olmuş anlayabilmiş değilim. Mana bulamaz oldum, kahroldum duydukça. Okudukça...
Bir gazete küpüründen bu şekilde mi öğrenecektim sonumuzu? Yazık oldu.
Oysa, düşünüyorum da, ben hiç de böyle hayal etmemiştim. Küçüktük, ne zaman böyle büyüdük ve...
Öldük...
Ama en çok ne can yakıyor, biliyor musun dostum?
Dost bildiğince öldürülmüş olmak...
O gece oraya giden sen değilsen de, ifşa eden sendin. İhanet eden, yetmediği gibi bir de gidip başka bir dost bildiğini katleden...
İnsan, kimi ne kadar tanıyıp tanımadığını anlayamıyormuş, kara gün çatmadan.
Merlin! Nefret ettim ben bu gece senden. Tiksindim. Tiksindim sana hâlâ daha verdiğim değerden.
Yaratıcı'ya dua ettim, günün birinde Azkaban'da geberip çürümen için.
Seninle bir zamanlar aynı odayı paylaştığımız, birlikte başımızı belalara sokup etrafta koşuşturduğumuz için utanıyorum.
Seninle aynı kandan gelmiş olmamızdan nefret eder oldum.
Canın cehenneme!
Bir zaman ağabey bildiğin Sirius.
Regulus, bu satırları elleri titreyerek okudu. Öfkeliydi, mamafih bu salt kendisine karşı hissettiği bir şeydi. Bu mektup, belki eline uzunca bir zaman sonra erişmişti - ki neden geciktiğini de biliyordu: Bellatrix.
"Nasıl bu denli kör oldum, nasıl?!" diye öfkeyle dönüp dolandı odasında bir ileri bir geri giderek. Yaptıklarından ölesiye pişmanlık duyuyordu. Böyle ağır bir günahın müsebbibi olmak, ve hatta bu iğrenç eylem sürecinde ağabeyine, bu hayatta en sevdiği kişiye düşman olmak...
Durdu, aklına gelen şeyle sildi gözyaşlarını. "Hayır, artık eskisi gibi olması mümkün değil!" dedi kendisine, aynadaki yansımasına bakarken. Bugün, içindeki Sirius'u görüyordu kendisinde.
Bağırmaya başladı. "Madolyon bende olsa beni kim durdurabilir?! Ha! Ha?!" dedi ve gülmeye başladı, sinirleri bozulmuştu. "Bana güveniyor ya! Güveniyor işte!" Eliyle yüzünü kapattı, durdu hastalıklı kahkahası, tekrardan aynaya baktı.
"İşte sen şimdi faka bastın, @%#^%@ lord!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Marauders In The Pensieve (Çapulcular Düşünselinde) |Harry Potter Fanfic|
Fanfiction"Tüm ciddiyetimle yemin ederim ki, hayırlı bir şey düşünmüyorum!" James Potter, Peter Pettigrew, Remus Lupin ve Sirius Black... Çapulcu Haritası'nın mucitleri... Onlar, hiç şüphesiz ki Hogwarts'ın gördüğü en efsanevi öğrencilerdi. Adları destansılaş...
