"Tüm ciddiyetimle yemin ederim ki, hayırlı bir şey düşünmüyorum!"
James Potter, Peter Pettigrew, Remus Lupin ve Sirius Black...
Çapulcu Haritası'nın mucitleri...
Onlar, hiç şüphesiz ki Hogwarts'ın gördüğü en efsanevi öğrencilerdi.
Adları destansılaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10. Bölüm - "Peter pelerinimi almış ve ortada yok." | PART 1
1976, Mart...
"Ve Çatalak sonunda aramıza döndü!" dedi Sirius keyifle. Slytherin'in Gryffindor'a 490 - 650 skoruyla yenilmesinin üzerinden üç gün geçmişti. Icarus Vandenberg'in savurduğu lanetin etkisi revir hemşiresi Madam Nutrix'in çabalarıyla geçmiş, James'in sol kolu yeniden eski, olması gereken hâlini almıştı. Ve şimdi, üç arkadaş James'i revirin çıkışında karşılamış, koridorda yürümekteydiler.
"Duyduğuma göre Evans, revirdeki ilk gecende başında beklemiş!" dedi Remus, fıstık yeşili gözleri parlıyordu. Sirius, Remus'a iması üzerine dirsek attı - gülüşüyorlardı.
"Ne derler bilirsin Aylak:" dedi Sirius, "en büyük aşklar, nefretle başlar!"
Bir Sirius'a bir de Remus'a kaşlarını çatarak baktı James, koridorun tam ortasında durmuştu. Bir anda ne olduğunu anlamlandıramadı Remus ve Sirius, durgunlaşmıştı ifadeleri, izlediler arkadaşlarını. Ve James, cebinden bir şey çıkardı. Bu, tedavi sürecinde koluna sarılan beyaz sargıydı - üzeri arkadaşlarının yazılarıyla doluydu.
"Bir sorun mu var, Çatalak?" diye sordu Remus. James'in hâl ve hareketlerini kitap gibi okuyacak kadar iyi biliyordu - ki şu anda, birazdan büyük bir havadisin vuku bulacağını sezmişti.
James, bez üzerinden bir yazıyı gösterdi arkadaşlarına ve yüksek sesle okudu:
"Pelerinin bende, acil bir işim var. Geçmiş olsun - Kılkuyruk."
Remus ve Sirius, birbirlerine baktılar. "O salakta bir hâller vardı zaten," diye mırıldandı Sirius. "Onu sen revire yattıktan sonra biz de pek görmedik."
"Ve şu anda da burada yok," dedi James.
"Aslında bakarsanız ben Delisha'dan ayrıldığı için hâlâ daha depresyondadır diye düşünüyordum," diye söylendi Remus. "Ve açıkçası, onun hezeyanlarını dinlememek için yakınında olmaktan kaçınıyordum."
"Ah, ben de!" dedi Sirius, bakışlarında Peter'ın duygularını küçümseyen bir ifade vardı.
"Bakın," dedi James, "Pelerinimi dostlarımın almasında elbette ki sorun yok - sizin için her şeyi yapacağını biliyorsunuz, aileyiz biz."
"Elbette," dedi Remus. "Senin fedakarlıkların konusunda asla bir şüphemiz yok, olamaz da." Sesinde bariz minnettarlık vardı. "Aynı şekilde biz de senin için her şeyi yaparız, Jamie."
"Ancak içimde kötü bir his var, Peter'ın şu anda burada aramızda olmamasını ve bu mesajın aceleyle yazılmasını açıkçası hayırlı bir şey olarak yorumlayamıyorum." dedi James.
