"Tüm ciddiyetimle yemin ederim ki, hayırlı bir şey düşünmüyorum!"
James Potter, Peter Pettigrew, Remus Lupin ve Sirius Black...
Çapulcu Haritası'nın mucitleri...
Onlar, hiç şüphesiz ki Hogwarts'ın gördüğü en efsanevi öğrencilerdi.
Adları destansılaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◇ THE MARAUDERS IN THE PENSIEVE ◇ (ÇAPULCULAR DÜŞÜNSELİNDE) SEZON 2
《》《》《》《》《》《》《》《》《》
29. Bölüm - "Slytherin, zeka ve asaletin gerçek sahibi. Tıpkı bizler gibi!"
2017, Şubat... WASHINGTON DC, MAGUSA Saat 09:17 a.m.
"... ve işte böylelikle bu davaya benim atanmam gerçekleşti."
"Merlin!" dedi otuz yedi yaşındaki Harry, oturduğu geniş, deri kaplamalı siyah koltukta geriye yaslanırken. Zümrüt yeşili, annesinden miras aldığı gözleri ile şu anda bulunduğu ofise bir göz attı pek ivedi. "Gerçekten de... sizi tebrik ederim. Genç yaşınızda şu yaptıklarınız... gerçekten takdire şayan."
"Ah yapmayın," dedi henüz yirmi bir yaşındaki genç cadı, Elizabeth Jane Bennet - Darcy, karşısında daha bir bebekken dahi Lord Voldemort'a korku salmış olmasıyla meşhur bir büyücü varken o kimdi ki? "Sizin hikâyenizin, hikâyelerinizin, yanında benim hikâyem acınası kalır... Ama yine sizin takdirinizle şereflenmiş olmak muazzam hissettiriyor!" Gülümsedi.
Harry de aynı şekilde gülümseyerek süzdü karşısındaki idealist genç cadıyı. Kehribar rengi küt saçları, iri ela gözleri vardı - ki bu gözler zaman zaman tamamen yeşile dönüyor gibi bir izlenim uyandırmaktaydı. Burnu ufaktı, üzerinde çilleri vardı. Dişlekti ve ön dişleri bilhassa birazcık tavşanımsı bir hava katıyordu. Her hâliyle nedense Hermione'ın, onun kadar olmasa da, Amerikan versiyonu gibi hissettirmişti kendisini Harry'e - ki bu, yabancılık çekmesindense sempati duymasına kolaylık sağlamıştı.
"Peki ya... çantanız?" diye sordu heyecanla Lizz - kendisine böyle seslenilmesini istemişti.
"Çantamdan önce buraya esas gelme konuma - sizin de az önce atanma hikâyenizi anlattığınız - dava hakkında konuşalım." dedi Harry, iyiden iyiye ciddileşerek doğruldu ve masaya, karşısındaki genç cadıya doğru eğildi. "Elinizdeki kanıtlar, öyle gözüküyor ki bu - bela misali - Kyle davasında yol almamızda muktedir; bundan mütevellittir ki beni buraya çağırmaya sizi iten o kanıtları öncelikle görmek isterim."
Harry'nin zümrüt yeşili gözlerindeki bir an evvel Amerikalıların elindekileri görmeye yönelik yoğun heves, bir an için durdurdu Lizz'i. Pekâlâ, bu oldukça hayranlık duyduğu adamla samimiyet kurma hayallerini bir süreliğine rafa kaldırabilirdi; zira Harry, besbelli ki ivedilikle davayı çözümlendirip evine, biricik Britanya'sına, geri dönmeyi arzuluyordu.
İç çekti Lizz ve tebessümle "Elbette," dedi. Masasının, hemen solundaki üçüncü çekmecesini açtı ve içinden gri bir dosya çıkarıp masanın üzerine bıraktı.
