Şeytanın Tüyleri

Ateşkes Müzakeresi

"Açık ol."diye mırıldandı kolundan  çekilirken mekandan ayrılan Pamir.
Yokluğunu pek de  fark etmemiş olan Ertan meyveli pastayı sevgilisine yedirirken boş bir bakış attı Pamir kapıdan.
"Orospu çocuğu..."

Güngör soğuk hava yüzüne eserken dışarıda yağan sağanak yağmura bakıp yüz ekşitti.
Bir sigara yakıp mekanın girişinin duvarına yaslanırken rüzgar ve yağmurdan ıslanmaması için ellerini sigara siper eder avuç içinde dönderip  yerleştirdi dudaklarına.

"Derdin ne ?"dedi Pamir altına basarak.

"Sensin derdim."dedi esmer çapkın bir gülüşle.

"Neden umurundayım?"

"Sanırım...Seni biraz yakından tanımak istiyorum."diye mırıldandı Güngör.
"Bilirsin..."

"Ne o? Karşı konulamaz cazibeme sen de mi köpek oldun yoksa,hrrr?"diye gerdan kırdı yağmur altında sırıtan Pamir.
Güngör ise göz devirip çekti yeniden bileklerinden oğlanı.
"Zaten hastasın,ıslanma."

Pamir sessizce bir sigara yakıp kuru eliyle tuttu.
Diğer eli üşüdüğü için cebindeydi.
Epey minik elleri epey kolay üşüyordu...
Güngör dik bir bakışla yineledi.

"İçerideki sünepe seni tehdit ettiği için yalamalık yapıyorsun,yanlış mıyım?"dedi Güngör göz devirip.

"Yok."dedi Pamir.
"Tam olarak..."

"İçerideki sünepe sana zorbalık etmesin diye kendini elletirip,manitacılık oynadın. Ama o daha fazlasını istiyor?"dedi Güngör bilmiş bir tavırla.

"Bak."dedi Pamir tehditkar bir biçimde işaret parmağını sallayıp esmer izbanduta meydan okurken.
"Liseyi bana zıkkım ettiler. Ben de onlara edeceğim,anladın mı? Ertan'ı hoş tutarsam,bulaşmıyorlardı çünkü ele başı o."diye yutkundu Pamir.
"Sürünüyor."

"Sürünmüyor. " dedi  Güngör hırsla.
"Çünkü sen de sik kadar akıl  yok."

"Ne alaka ya?"

"Adam alacağını alıyor olum senden. Birini kabinlerde yesem yutsam ben de keyiflenirim.  Yarrak mısın sen?"dedi Güngör oğlanı duvara itip kendisiyle duvar arasında sıkıştırırken.
"Ha dövüşmüşsün ha elleşmişsin,hala kullanılan sensin . Hiç mi almıyor kafan?"

"Ama işe yarıyor."dedi Pamir sinirle.
"Dokunamıyor bana. Sefil olduğuyla...."

"Siktir lan oradan. Sizin okulun çevresinin ciğerini biliyorum ben. Bu ibne bana yazılıyor dese kaç kişi öldüresiye döver seni. Hiç mi gelmedi aklına?"dedi Güngör oğlanı iterken.
"Sikeni görmezler,siktirene bakarlar."

"Yemez o kadarını götü. Ailesi mahve..."dedi Pamir ama Güngör susturdu ona sertçe bir omuz atıp.

"Ortalıkta kaşar gibi dolanıp salça olan sensin. İnanırlar mı sence mağdur olduğuna?"

Pamir suskunca bir nefes aldı sigarasından.
"Bana okulu zehir etti.
İdare de ediyorum zaten.
Ama çarşamba gecesi onla yatmazsam...."dedi yutkunup.
"Eski günleri yaşayacağını söyledi."

"Ee?"dedi Güngör.
"Koş ,süslen."

"Sen düşman mısın dost mu? Ne istiyorsun?" dedi Pamir bozuk atarcasına sitemle.
"Madem bilmek istiyorsun,al hikaye bu."

"Malsın."dedi Güngör iğrenircesine.
"Sana eziyet eden adama nasıl dokunuyorsun. Bide babacık diyor. Şaftını siktiğimin sünepesi...Babacık görmemiş. O anca otuz bir çekince eline dolan yorganda kalan spermin babası olur....Babacık diyor sünepeye...."

"Sen?"dedi Pamir kaş çatıp.
"Bizi mi dinledin."

"Dinledim. Seninle konuşacaktım baktım tokmakçınla kabine gidiyorsun. Zevkinizi bozayım dedim ama o da ne..."dedi Güngör alayla kahkaha savurup.
"Cesur Pamir meğersem korkak bir ezik olduğu için yalamalık yapıyormuş zorbasına..."

"Sanane?"

"Çok zoruna gitmiş...Sana çıkma teklifi etmeyişi. Ben sana sorunca kızıyordun ama kendinde sordun ?"dedi Güngör alayla süzüp.

"Ne istiyorsun."dedi Pamir yorgunca.

"Ben sana yardım edeceğim sünepeyi altına sıçıracağım."dedi Güngör omuz silkip.
"Ama daha yanaşmayacan o pezoya."

Pamir alayla baktı ona.
"Bana neden yardım edesin? Nefret ediyorsun benden...Napacan  sevgilim mi olacaksın?"

"Ha?"dedi Güngör sertçe.
"Asla."

"Ee,karşılığında senin menfaatin ne olacak?"dedi Pamir yorgunca.

"Herkes beni homofobik ve semt çocuğu görüyor."dedi Güngör omuz silkip.
"Fazla sertmişim bide homofobik duruyormuşum..."

"Ee?"

"Bir kız var."dedi Güngör.
"Homofobik olmadığımı kanıtlamak için...Bildiğim tek homo sensin. Napiyim?"

"Hetero bir ilişki için homo birini mi manitan edicen?"dedi Pamir göz kısıp.

"Taktın manitam olmaya."dedi Güngör yüz ekşiyip.
"Yedi dünya bir araya gelse ben sana aşık olmam,ben sana yanmam çocuk."

"Orasını göreceğiz."diye fısıldadı Pamir buruk bir gülüşle.
"Bana yanacaksın sen...."

Güngör ise duymamıştı dahi onu yağmurlu yola bakıyor mekan çıkışındaki arkadaşlarına sesleniyordu öylece.
Orada duran güzel bir kız elleri cebinde gülümseyerek bekliyordu.

"Kız bu."dedi Güngör göz kırpıp.
"Buna yanıyorum ben."

"Ha?"dedi Pamir burukça.

"Bu kızı ikna edicem öyle biri değilim diye. Karşılık olarak da...Seni sünepeden kurtaracağım.
Okey misin?"dedi Güngör kıza tebessüm edip.

Ertan mekandan çıkarken sevgilisinin elini tutup şemsiyesini tutuyor,narince indiriyordu merdivenlerden topuklu botlar kaymasın diye.
Durağa beraber yürürken uzunca izledi arkalarından duygusuzca.
Durakta bile ayak üstü yiyişiyorlardı.

Güngör ise...
Gözleri hala Pamir'in üzerindeyken yanına iki adım attı kızın.
Nazikçe uzattı kıza kolunu.
Kız onun koluna girerken arabasına doğru eşlik edip kapısını.
Kız zarif bir şekilde açtığı kapıya teşekkür ederek araca binerken içinden bir parça battı Pamir'e.

O kadar hoş,nazik...
O kadar kibardı ki o kıza.
Pamir yutkundu.
Zoruna neden gidiyordu ki?
Ertan'ın...Sevgilileri hiç gitmiyordu.
Bir yabancı olan Güngör niye batsındı içine cam gibi.

Pamir yağan yağmurun altında sızlayan kalbiyle fısıldadı.
"Seni..."diye fısıldadı.
"Ben yakacağım. Cayır cayır. Bana aşık olacaksın...."

Burnunu çekip taksi çevirmek üzere boş yola bakındı.

İyi ki yağmur vardı da gözyaşları belli olmuyordu.
Yağmur,bulutların yanaklarından süzülen yaşlardı madem.
Derdini anlardı Pamir'in o halde

"...Çünkü ben...Yanıyorum galiba sana..."diye fısıldadı Pamir aracın arkasından eli cebinde bakarken.

Güngör...
Pamir'e bir gülse Pamir de gün görecekti muhtemelen.
Ama sevda denen şey zalimdi.
Esmer gibi.

Güngör,bu yeni tomurcuklanan aşığına gün göstermeyecek gibiydi...