Güngör gittikten kısa bir süre sonra Pamir yeni arkadaş grubuyla mesajlaşmaya gömülmüştü açıkçası. Hüseyinler ile birlikte mezuniyette ne giyeceklerini şaşırmış kız arkadaşlarının binlerce mesaj üst üste attığı mağaza linklerine bakınıyorlardı.
Hasedinden çatlayan büyük elti kıyafetleri.
Görümce topuzu ile kombin etmelik pullu yaşlı abiyeleri.
Üç yaşındaki kız çocukları haricinde kimseye yakışmayan tütü etekli elbiseler...
Pamir göz devirdi ve bir ses kaydı attı.
"Feriha'nın saçtan olsun de kuaför mal değilse anlar."diye kıkırdadı simli saç modelini yollarken.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kız görüldü attığında Pamir alayla ağzına bir kraker daha tıkıp göz devirdi. Aslında kendisi muhteşem haşmetli gecesi hakkında düşünmüyor değildi yani mezuniyet gecesinde okul birincisi olarak onur belgesiyle konuşma yapmaya çıktığında yaratacağı minik çaplı havalimanı etkisini düşlüyordu.
Kız olsa Lady Diana'nın intikam elbisesinden giyerdi kesin.
Aslında memeleri biraz daha büyük olsa yine de giyerdi Pamir.
Gözlerini devirip parmaklarındaki baharatı yaladı ve çalan kapı ziline ilerlemeden önce derin bir nefes verdi. Şuan son sınavlarını veriyordu ve bir hafta sonra mezuniyetleri vardı.
Bir hafta sonra olacak olan o mezuniyetlerindeki konuşma için gerçekten deli gibi çalışıyordu Pamir. Hatta öyle ki dört senelik lise serüveninde böyle sıkı ders çalışmamıştı lakin Güngör onun uzaylı olduğunu iddia ediyordu zira Pamir derste dinlediğiyle okul birincisi olabiliyordu.
Eline kitap bile almadan... Defter kalem açmadan!
Kapıyı savurup açarken Güngör'e bakmak için kapı girişine bakındı. Lakin son hatırladığına göre ne esmeri sarı saçlara sahipti. Ne yeşil gözlüydü. Ne de çamaşır makinesinde kaynar programda yıkanarak küçülmüştü boyu böyle!
"Şey soracaktım ben Ilgaz."diye mırıldandı oğlan. "Sanırım Güngör'ün bahsettiği ev arkadaşı sensin ve ben bugün ona ulaşamdım da bilgin var mı diye soracaktım?"
"Şey kendisi benim..Yakın bir arkadaşım da."dedi Ilgaz bir nefes bırakıp. "Normalde hep köşedeki pastanede buluşurduk ama bugün gelmeyince endişeledim. Telefonu da açmadı."
"Pastane?"dedi Pamir şaşkınca.
"Evet,şu aşağıda fırın var ya.."dedi Ilgaz sabırsızca. "Sanırım şuan evde değil...Haber verirseniz sevinirim.."
"Siz nereden tanışıyorsunuz?"dedi Pamir dolan gözleriyle.
"Ee,şey. Üniversiteden...Aynı kulüp topluluğundayız da."dedi Ilgaz merakla. "Yakın zamanda çalışıyorduk birlikte köşedeki pastaneden neden gelmiyor bu sefer, hiç habersiz bırakmazdı beni.."
Pamir'in böyle bir şeyden hiç ama hiç haberi yoktu.
Ve oğlana kapıyı sertçe savurup "Söylerim."diye gürlerken şiddetle duvara bir tekme savurdu.
