Şeytanın Tüyleri

Herkesin Aptalı

Medya : Bu şarkı ve klip kadar Pamir ve kendine yarattığı,özümsediği kişilikle uyumlu başka bir şey daha olamaz.
Hatta kitap aklıma ilk düştüğünde kesinlikle klip ve sözler beynimde dönmüştü.

Kusursuz kusuru yaratan muhteşem klibi izlerseniz Pamir'i daha iyi anlarız.

"Doğuştan kusursuz
Vurdumduymazlığın göstergesi
Tam da hepimizin ihtiyacı olan şey
Hiçbir zaman var olmamış ve var olmayacak bir dünya hakkında daha fazla yalan

Hiç utanman yok mu? Beni görmüyor musun?
Biliyorsun ki sen herkesi aptal yerine koydun

Bak o geliyor işte
Önünde eğil ve merakla izle
Ah, seni ne kadar seviyoruz
Sen başkası gibi davranırken problem yok

Fakat şimdi biliyorum ki o...
Hiç bir zaman var olmamış ve olmayacak
Bana nasıl ihanet ettiğini bilmiyorsun
Ve nasılsa herkesi aptal yerine koydun

Masken olmadan nereye saklanacaksın?
Kendi yalanında kayıp
kendini bulamıyorsun

Hiç bir zaman var olmadı ve olmayacak
Sen gerçek değilsin ve beni kurtaramazsın

Nasılsa sen şimdi herkesin aptalısın...."

"Ya..."dedi kız karnını tutup hafif çakırkeyf gülümserken.
"Çok komiksin Pamir!"

"Dimi?"dedi Pamir dördüncü kadeh şarapla yutkunurken.

Kızın güzelliği.
Sinirini bozuyordu.
Kusursuz yüzü,fiziği,ince ruhu ve hanımefendi oluşu...
Kullandığı kelimeler.
Delirmek üzereydi.
Tek kusur bulamıyordu ne içte ne dışta!
Hetero olsa,o da düşerdi bu kıza!

Güngör dikkatle kızı dinleyip tebessüm ederken kız müsade istemişti.
"Yarın sabah kimsesiz çocuklarla ilgili bir projemiz var. Erken kalkmam gerekli. Kusura bakmazsanız,bir dahaki sefere."dedi ilerleyen saatlerde nazikçe.

"Tabi ki."dedi Güngör masadan kalkarken.
"Bırakayım eve?"

"Yok kuzu."dedi kız hararetle.
"Sen hiç zahmet etme, bu tarafta oturan bir arkadaşla geldim dedim ya. Beraber döneriz. Ta Beylikdüzü...Yorulma boşuna. Sabah okulun var senin de hem."

"İyi kapıdan geçireyim o halde. Pamir'i de bırakmam gerek hem."dedi  Güngör kıza montunu vermek üzere ilerlerken.
Narince kızın omzuna montu bırakırken giyinmesine yardım etti,çantasını tutarak.

Pamir ise daha ne kadar çileden çıkabilirdi bilmiyordu.
Ne bir samimiyet ne de bir temas yoktu ikili arasında.
Ama Güngör o denli kıymetli davranıyordu ki kıza.
Kendisine bir damlası verilmeyen bu şefkatle daha da azgınlaşıyordu içinde yaşayan canavar.
Yangına körükle gidesi geliyordu.

"Görüşürüz."dedi kız narin bir buseyi Güngör'e bırakırken Pamir'e el salladı.
"Hoşçakal Pamir,tanıştığıma çok sevindim. Görüşürüz."

"Görüşürüz."dedi Pamir sırıtıp.
"Abla!"

Sen daha gençsin diye fısıldadı zihnindeki yılancıklar.
Daha çıtır.
Daha lezzetli.
Daha arsız.
Ve ateşli.

Güngör ise kendi montunu üzerine giyerken kızın topuk seslerinin ardından apartman kapısının örtünmesini bekledi.
"Yatıya kalmayacan  herhalde,giy üstünü."

"Çok misafirperversin."dedi Pamir okul lakosunun  üzerine giydiği sweatin ucuyla oynarken.
"Aşırı."

"Pamir,hadi git eve. Okuluna git sonra da."