Şeytanın Tüyleri

Gün Dönümü

"Harry aptalın teki. Hermione ve Ron olmasa ilk kitapta ölürdü."yazdı bilgiç bir edayla Pamir.
Cipsten yağlı parmakları ile dövercesine tuşladı laptopun tuşlarını.

Forumdaydı.
Buranın mekan sahibi gibi gezinmekte sakınca görmüyor muydu zira buranın mekan sahibiydi gerçekten.
"Harry,iyi bir çocuktu. Zaten onu Lord Voldemort'tan farklı kılan buydu. Arkadaşlık ve sevgi gücü....."

RosemaryPotter isimli kullanıcının kız olmasına emin olmak için nickine göz gezdirmeye gerek yoktu zira forumdaki tüm erkekler Harry için mankafa diye düşünürken kızlar inadına sevgi kutsaması yapıyordu bu dört göz için.

Cipsini ağzında ezerken battaniyeyi kafaya çekti yeniden Pamir.
"Harry,Karanlık Lordumun taşşağındaki kıl olamaz."yazdı kendinden emin bir tavırla.

Bugün çarşambaydı.
Biraz sonra akşam yemeği vaktiydi.
Pamir gözlerini Güngör'ün evinde aralasa da başında bir ağrı kesici ile yapayalnız uyanmıştı zira Güngör'ün okulu vardı ve hemen ardından yetişmesi gereken bir işi.
Bu yüzden kediye mama,evdeki oğlana ise ilaç bırakıp aceleyle çıkmıştı evden.

Tabi Pamir... Öğlene kadar uyuyan kusmaktan yorgun alkolü fazla kaçıran bünyesiyle öğlene kadar uyumuştu bir güzel.
Dersi de kaçırmıştı okulun öğleden sonrası çıkışını da...
Telefonuna ise Ertan tarafından yollanılan binlerce mesajla....
İrkilerek uyanmıştı.

"Benim için enerji mi topluyorsun güzelim :)"

"Güzellik uykusu mu?"

"Akşam için hazırlık yaptığını varsayıyorum."

"Nasıl özledim ama seni..."

"Saat sekizde. Bekliyor olacağım."

"Kayganlaştırıcı da aldım,korkma."

Pamir titrek ellerle telefonu bırakıp Güngör'ün yatağına sarılmıştı iyice.
Esmerin saçının kokusu sinen yastıklara burnunu gömerken hafifçe çekti sızlayan burnunu.
"Sıçtım...."diye fısıldadı.
"Her şeyi mahvettim."

Korkuyordu aslında Ertan'dan.
Fiziksel şiddet pek olmasa da aralarında psikolojisini senelerdir zedelediyordu.
Bir erkek için...Ergenlikteki delikanlılık gururu epey önem arz ediyordu.
Ve Ertan her defasında,herkesin içinde rencide ederek ,ezik olduğunu dile getirerek defalarca kez öldürmüştü içindeki gururu.

Kızların yanında aşağılaması daha da can yakıyordu zira kızlar,erkeklere nazaran daha empatik,erken olgunlaşan ve şefkatli canlılardı.
Ama ilk seneden sonra kızlar da sanki Pamir bir erkek değilmişcesine dalga geçenler kervanına katılmıştı.
Ve üstelik dalga geçemeyenler ise görmezden gelerek daha da incitici olmuştu.

Tamamen kimsesizliğe itildiği bir çağın devrinde...
Rol odalarındaki,bilgisayar oyunlarındaki gibi baştan yarattığı "Pamir" bu okul senesi başlarken epey kararlıydı.
Bu yeni Pamir...
Ertan'ı etkisi altına alırsa,bu seneyi rahat bitirebilecekti.

Ve gerçekten de öyle olmuştu.
Titrekçe,hoşlanıyor gibi rolle başlayıp bir çeşit fantezi rüyasına doldurmuştu Ertan'ın zihnini.
Ezik ve ezmeye meyilli olduğu Pamir'i kafasında "Yasak Elma" olarak kışlamış,bir kaç dokunuş ve sürtünme ile beraber takıntı haline getirmişti.
Kısa günün kârı...
Pamir son raddelere kadar gayet mutluydu planından.

Ama daha dönem bitmeden Ertan daha fazlasını istediğinde...
Bunu ön görememişti işte.
Korkusu yeniden ayaklarının altında ezdiği canavarla beraber büyüyordu ve nam salıyordu kalbinde.

"Uğraşmasana kızla."yazdı oyundaki best friendi sessizlik orucunu bozarcasına.

"Lannnnn."yazdı hiddetle Pamir.
"Gelmişsin."