CHAPTER 8
OMG : Oh My GHOST!
TheGoodForNothingBoy
* * * * *
NICKOLAI'S POV
Bakit kaya ganon nalang ang pag-iintindi ni John Karlo sa sinabi ng matandang lalaki?
Ano nga kaya ang sinabi sa kanya nito?
At bakit ganon nalang ang pag-aalala nya?
Mga tanong sa isipan ko na ang tanging makakasagot ay si John Karlo, pero mukhang hindi pa sya handang sabihin ito sa amin.
Nagpaalam samin si John Karlo para mag CR sandali.
Bakas parin sa sa kanyang mukha ang pagkalito kahit sinabi na ni Lawrence na hwag na nyang intindihin ang sinabi ng matanda.
Pamaya maya'y bumukas ang pintuan ng Resto Bar.
Isang babae at isang lalaki ang pumasok. Nagsimula na itong lumakad at tila ba papunta ito sa aming kinaroroonan.
Tama.
Papunta nga sila kung nasaan kami.
Nagulat nalang ako bigla ng sumigaw ang babaeng paparating...
"NICKOLAS!"at tumakbo ito palapit sa akin at niyakap ako.
Gulat na gulat ako nang bigla nalang akong yakapin ng babaeng ito. "T-teka? Sino ba tong babaeng to at kung makayakap parang walang nang bukas?" tanong ko sa aking isipan.
Naguguluhan kasi ako. Hindi ko naman siya kilala.
"Ummm..miss teka lang huh? Do I know you?" nagtatakang tanong ko dito habang tinatanggal ang pagkakayakap nya sa akin.
"I hate you Nickolas! Kinalimutan mo na ko." pagkasabi noo'y nag-pout siya. Ang kyut nya. "Don't you remember me?" sabi nito habang nakasimangot at naka-cross arm.
Nagblanko ang isip ko at tinitigan ang babaeng yumakap sa akin kanina.
Napaisip ako habang tinititigan ang kanyang mukha.
"T-teka...
ti-na-na-wwwag moo kk-ong Niick-ooollas? tha-tha-that mean..."
...STEPH!? Ikaw na ba yan?" nagtatakang tanong ko dito.
Si Steph lang kasi ang tumatawag sa'kin ng Nickolas kaya tinanong ko kung sya nga ito.
BINABASA MO ANG
OMG : Oh My GHOST! [COMPLETED]
Romance[Unedited at wala nang balak isulat muli. Hayaan na. Remembrance na lang para makita ko kung paano unti-unti nagbago ang panulat ko. Maraming error. Pabago-bagong plot. Maging sa teknikal na aspeto. Mema-isulat lang.] Naniniwala ka ba sa multo? Oo o...