Kɪᴍ Dʟᴀ Cɪᴇʙɪᴇ Jᴇsᴛᴇᴍ... - | ʜᴀɴɢᴇ ᴢᴏᴇ |

Rozdział 11

HANGE POV

Rano obudziłam się mając głowę na kolanach Reader. Wyprostowałam się i poczułam nieprzyjemny ból w karku. Zauważyłam na swoich ramionach jakiś koc. Delikatnie zdjęłam go z ramion i ułożyłam na dziewczynie. Przypatrywałam się jej spokojnej twarzy do czasu przyjścia pielęgniarki. 

- Dzień dobry pani pułkownik. - powiedziała stawiając na szafce miskę z wodą i jakąś szmatkę.

Kiwnęłam jej głową na powitanie, nie byłam w stanie się odezwać. Ona już nie zwracając na mnie uwagi zaczęła przemywać jej twarz i zmieniać opatrunki. Cały czas uważnie przypatrywałam się kobiecie jakby nagle miała jej zrobić jakąś krzywdę. Z zamyślenia wyrwał mnie dźwięk otwieranych drzwi. Obejrzałam się w tamtą stronę i zobaczyłam chłopaka, który kierował wtedy wozem. Podszedł do mnie niepewnym krokiem. Wzrok miał utkwiony w podłodze.

- Przepraszam, że ją wtedy zostawiłem. Nie sądziłem, że coś ją może zaatakować. - mówił bojąc się podnieść wzrok.

- To i tak już nic nie zmieni. Stało się, jak się stało. Jedyne co nam pozostało to czekać, że się obudzi. - mruknęłam znowu patrząc na dziewczynę.

- Ja...jestem w stanie przyjąć każdą kare, jaką pani wymyśli. Przyczyniłem się do jej stanu i teraz pani się martwi. - powiedział niepewnie.

- Po śniadaniu zgłoś się do kaprala Levi'a. On coś wymyśli, a teraz możesz już odjeść. - oznajmiłam nie zaszczycając go spojrzeniem.

Zasalutował i wyszedł z pomieszczenia. Westchnęłam i wstałam z krzesełka. Nachyliłam się nad Reader i ucałowałam delikatnie jej czoło. Spojrzałam jeszcze na nią i wyszłam z pomieszczenia. Szłam korytarzem w stronę stołówki pogrążona we własnych myślach. Przed drzwiami do pomieszczenia zawahałam się wejść. Stałam tak przez kilka minut z dłonią na klamce. W końcu nacisnęłam ją i weszłam do środka. Magicznie nastała cicha i każde spojrzenie przeszło na mnie. Przełknęłam niepewnie ślinę i podeszłam do stolika dowództwa. Usiadłam obok karła i opuściłam głowę na stolik. On zerknął tylko na mnie i wrócił do picia herbaty. Erwin przerwał jedzenie i patrzył na mnie uważnie.

- Wracać do jedzenia, a nie się gapicie. Zaraz wszyscy będą sprzątać kwaterę bez wyjątku. - warknął Levi widząc jak każdy nadal się patrzy.

Poruszeni jego słowami wrócili do jedzenia, mimo wszystko czasem jeszcze zerkając w moją stronę. Westchnęłam pod nosem i podniosłam wzrok na blondyna przede mną. On delikatnie przejechał dłonią po moich włosach i wrócił do jedzenie.

- Co z nią? - spytał zerkając na mnie.

- Nie budzi się. Więc bez zmian, ale bynajmniej jej stan jest stabilny. - mruknęłam mieszając łyżeczką w swojej herbacie. 

- Potrzebujesz przerwy? - zapytał odkładając naczynia na tace.

- Potrzebuje Reader. - warknęłam wstając od stołu i wychodząc z pomieszczenia. 

Ruszyłam w stronę szpitala, jednak szybko zmieniłam kierunek na swoją sypialnie. Weszłam do środka i trzasnęłam drzwiami. Stałam tak chwilę na środku, po czym podeszłam do stolika i krzycząc zrzuciłam z niego wszystko. Zsunęłam się po ścianie i zakryłam twarz dłońmi. Już nie powstrzymywałam łez i pozwoliłam im spływać po moich policzkach. Siedziałam tak i płakałam dość długo. Z zajęcia wyrwał mnie odgłos otwieranych drzwi. Spojrzałam w tamtą stronę. Zauważyłam Levi'a stojącego w progu. Szybko wstałam i wytarłam oczy oraz policzki.

- Levi miło cię widzieć. Coś się stało? - spytałam ze sztucznym uśmiechem.

On spojrzał tylko na mnie i wszedł do środka. Patrzyłam uważnie na to co robi. Odłożył plik dokumentów na biurko i podszedł do mnie. Stanął kilka centymetrów ode mnie. Patrzyliśmy tak na siebie aż poczułam mocny uścisk na włosach. Nim się obejrzałam moja twarz była przyciśnięta do jego ramienia.