FİNAL OLDU!!!!
Umuda sarılmış kalplerin hikayesi...
Karanlık bir yolda el ele ışığa doğru yürümenin, umudun hikayesi...
Yaralı genç bir kızın avucundaki yıldızlarla karanlıkta kalmış sevdiği adamın kalbini aydınlatmaya çalışmasının hikayesi...
Bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
62.Bölüm: "Fikrimin İnce Gülü"
Yanmalıyım kül olana kadar...
Küllerimden yeniden doğacaksam eğer
Yandığım yangınım bu kadar güzelse
Her bir kül tanesine yazılmalı en güzel şiirler...
🌼✨🔥
İkimiz de aynı yangının içine düştük. İkimiz de yandık, ama ölmedik, o yangından sağ çıktık, küllerimizden yeniden doğduk zira birbirimizin elini hiç bırakmadık.
Gecenin içine güneş doğar mıydı hiç? Doğmuştu işte. Tek bir cümle, gecenin içine güneşi doğurur muydu? Doğurmuştu işte.
Yürüdüğümüz dikenli yol boyunca avucumun içinden, en önemlisi de kalbimin içinden eksik etmediğim ve bana rehber olan, ışığım olan yıldızları bile gölgede bırakacak kadar parlak bir güneş doğmuştu gecenin içine ve bana karanlığın ne demek olduğunu unutturmuştu. Karanlığın ne demek olduğunu, rengini, hiç bilmiyormuşum, hiç öğrenmemişim, hiç öğretmememişlerdi sanki.
Nasıl hissediyordum biliyor musunuz?
Sanki hiç karanlıkta kalmamışım gibi, ışıklarım hiç sönmemiş, söndürülmemiş gibi hissediyordum.
Onunla el ele karanlık yollardan geçmiştik geçtiğimiz yerlere umut fenerleri bırakarak, ardımızdan gelenlere ışık olsun diye. Onunla el ele dikenlere basa basa yürümüş, kanayan yerlerimize sevgi sürerek, yaralarımızı öperek iyileştirmiş ama hiç durmadan yürümeye devam etmiştik.
Ben şu an sanki hayatım boyunca hiç üzülmemiş, hiç ağlamamış, hiç acı çekmemiş gibi hissediyordum zira ben hayatım boyunca böyle mutlu olmamıştım.
Şu an yaşadığım mutluluk bütün acılarımı silip atmış gibi hissediyordum. Acının rengi kalbime hiç değmemiş, ruhum acıyı doğduğumdan yaşadığım şu ana kadar hiç tatmamış gibiydi sanki.
Yaşadığım en büyük mutluluk şu andı ve en büyük mutluluklar en büyük acıları hiç yaşanmamış kılabilirdi.
En büyük mutluluklar en büyük acıları bir kalemde silip atabilirdi. Karanlığın ne demek olduğunu bildiğimiz için çıktığımız aydınlık bizim için bu kadar çok kıymetliydi.
