Z&U
အစ္ကိုကအိမ္မွာေနဆိုေသာ္ျငား ဒီေန႔စက္ရံုကေန ပစၥည္းေတြ လက္ခံရမည္ဆိုေသာ၍ ထြက္လာလိုက္ေလသည္။ ဆိုင္ကေကာင္မေလးေတြက သူေတာင္မေရာက္ေသး စက္ရံုပစၥည္းေတြ တင္ျခကာစာရင္းေတာင္ လုပ္ေနေျခၿပီ။
"ထယ္ေယာင္း ဒီေန႔ဝန္ႀကီးကေတာ္ကအက်ႌလာယူမွာေနာ္ ဒါမွမဟုတ္သြားပို႔ရမွာလား"
"အန္တီေမရာအတြက္မလား ႏူးနား ထားလိုက္ပါေယာင္းပါသာပဲ သြားပို႔လိုက္မယ္"
ႏူးနားကေခါင္းကိုၿငိမ့္ကာ စာရင္းေတြဆက္လုပ္ေနေလသည္။ သူလည္း သက္ျပင္းသာထိုင္ျခေနလိုက္ေလသည္။ အစ္ကိုကအန္တီေမရာတို႔နဲ႔ ပက္သက္တာသိပ္သေဘာမက်ေပ။ ႏ္ိုင္ငံေရးနဲ႔ စည္းပြားေရးလမ္းမတူဘူးဆိုၿပီး အျမဲလိုလိုကာဆီးကာဆီး လုပ္ေသာ္ျငား ကိုယ့္ရဲ႕အေဒၚအရင္းေလ ဘယ္လိုမ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္မလဲ။
တတ္စီငွါးကာ အန္တီေမရာ အိမ္ကိုလာလိုက္ေလသည္။ အန္တီနဲ႔ မေတြ႔တာလည္း တစ္လေလာက္႐ွိေလၿပီ။ အက်ႌအပ္တုန္းကလည္း ဖုန္းနဲ႔ပဲအပ္တာမို႔ လူျခင္းမေတြ႔လိုက္ရေပ။
"ေဆာ့ဂ်င္ရယ္ မင္းကေတာ့တကယ္ ရယ္စရာေျပာတတ္တယ္ အခုေကာအဲ့ဒီ့ဘက္ကအဆင္ေျပေနတယ္ မဟုတ္လား"
"အဆင္ေျပပါတယ္ အန္တီေမရာ အန္တီတို႔ရဲ႕ကူညီမႈေတြ႐ွိေတာ့ ေခ်ာေခ်ာခ်ဳခ်ဳ အဆင္ေျပတာေပါ့ဗ်"
အိမ္ထဲကအသံေတြေၾကာင့္ ေခါင္းေတြသာခါလိုက္ေလသည္။ ဒီလူနဲ႔ေတြ႔ျခင္စိတ္ ႐ွိမေနပါေျခ။ သို႔ေသာ္ျငား အန္တီ့အိမ္ေရာက္ၿပီး မဝင္ပဲေနရင္လည္း မေကာင္းသည္မို႔ ဝင္ရျပန္သည္။
"အန္တီ ေယာင္းအက်ႌလာပို႔တာ"
"ငယ္ေလးလာလာ အန္တီကငယ္ေလးဆိုင္ လာအံုးမလို႔ပဲ ငယ္ေလးရဲ႕ဦးေလးေပါ့ သူ႔ကိစၥေတြက႐ႈတ္ယွတ္ခတ္ေနတာေလ သိတယ္မလား"
အန္တီက သူ႔ကိုဆြဲကာ အားတတ္သေရာေျပာေနသည္မို႔ သူျပံဳးသာျပံဳးေနရေသာ္ျငား ေ႐ွ႕ကကင္ေဆာ့ဂ်င္ေၾကာင့္ အဆင္မေျပ။ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသည္မွာမ်ား တစ္ခ်က္ေလးမွ ေရြ႔မသြားေပ။ ဒါဟာလင္႐ွိေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို အၾကည့္နဲ႔ေစာ္ကားတာနဲ႔ အတူတူပဲမို႔ ေယာင္းေဒါသထြက္လြန္းလို႔ ေသြးပါအန္ျခင္လာေလသည္။ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာမ်ား တကယ့္ကိုပဲ။
