Z&U
၅လခန္႔ၾကာေသာ္
"ကင္ထယ္ေယာင္း! ငါသားေလးဘယ္မွာလဲ ငါ့သားေလး ငါဒီအတိုင္းေနႏိုင္မယ္လို႔ထင္လား"
"ေဟ်ာင္းကိုေျပာသားပဲ အျပစ္ခံရမယ္လို႔"
ေဒါသေတြထြက္ကာ မ်က္လံုးေတြေပါက္ထြက္မတတ္ စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္ေဟ်ာင္းက အ႐ူးတစ္ေယာက္လို အသိလက္လြတ္ျဖစ္လို႔။ ဒီဇိုင္နာရဲ႕ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က အဝတ္အစားေတြကို တန္ဖိုးမထားလိုက္တာ တြန္႔ေၾကလို႔။
"ဖယ္! ငါ့သားနဲ႔ ငါ့ရဲ႕ ေဂ်ာင္ကုဘယ္မလဲ"
ထယ္ေယာင္းက အက်ႌနက္တိုင္ကိုလွမ္းဆြဲေတာ့ လက္ကိုဖယ္ဟုဆိုကာ ခါျခသည္မို႔။ ပုခံုးက တြန္႔ေၾကေနသည့္ အက်ႌကိုသာျဖန္႔ေျဖေပးေနမိသည္။
"ေဟ်ာင္းေမးခြန္းမွားေနၿပီ ပါခ့္ဂ်ီမင္းနဲ႔သူ႔သားလို႔ေမးရမွာ ေဟ်ာင္းသားဟုတ္ရဲ႕လား ဟင္"
"မင္း ကင္ထယ္ေယာင္း! ဒါေတြကဘာေတြလို႔ထင္လဲ သိသိရက္နဲ႔ မင္းလုပ္ခဲ့တာ မင္းမို႔လို႔!"
မ်က္ႏွာေပၚပ်ံ့က်ဲလာတဲ့ DNA စာရြက္ေတြေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းမ်က္ခံုးပင့္လိုက္မိသည္။ ထယ္ေယာင္း ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းေတြက ဘာလို႔ပင္ပန္းေနရတာလဲ မေျပာတတ္။ ထယ္ေယာင္းကပဲ ကံစိုးလို႔လားေလ။
"ေဟ်ာင္းလည္း အဲ့ လိုခံသင့္တဲ့သူပဲေလ! ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳက္ခဲ့ေသးလဲ ေဟ်ာင္းသာ ေယာင္းကိုမခ်စ္ခဲ့ရင္ ေယာင္းအခုခ်ိန္ ေယာင္းေယာက္်ား ရင္ခြင္ထဲ ေပ်ာ္ေနရမွာေလ! ကြၽန္ေတာ္က ေဟ်ာင္းကို အတင္းယူခိုင္းခဲ့လို႔လား ေဟ်ာင္းလိုခ်င္စံုမက္လို႔ လပ္ထပ္ယူခဲ့တာေလ"
"ငါ့ကို ႐ူးသြားေစခ်င္လို႔လား အခုသူတို႔ဘယ္မလဲ ေစာက္သံုးမက်လိုက္တာ ကင္ေဆာ့ဂ်င္ရာ ေစာက္သံုးမက်လိုက္တာ"
ထယ္ေယာင္း ရင္ကြဲနာက်ေနေသာ ေဆာ့ဂ်င္ေဟ်ာင္းကို ထားျပစ္ခဲ့ကာ ဂ်ီမင္းပန္ခ်ီေတြထည့္ထားတဲ့အခန္းကို ဝင္လာမိသည္။ အထဲမွာေတာ့ အစ္ကိုနန္းဂြၽန္ဆြဲထားတဲ့ ဂ်ီမင္းရဲ႕ အေရာင္အေသြးစံုတဲ့ပံုေတြက အျပည့္အဝေနရာယူထားသည္။
