Z&U
ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး ေယာင္းအပိုင္ပါလို႔ေျပာမိကတည္းက အျပင္ကိုတတ္ႂကြစြာ ထြက္လာေသာ ေယာင္းေနာက္ကိုယ့္မွာ ကေလးထိန္းလို႔လိုက္ရေလသည္။ မနက္ကတည္းက သြားေနသည္မွာ ယခုညေနေစာင္းထိေအာင္သြား စရာေတြမကုန္ႏိုင္ေသးေျခ...။
"အစ္ကိုလာ ဒီဆိုင္ကသံုးထပ္သားကင္အရမ္းေကာင္းတာ လာသြားစားမယ္"
ကိုယ့္လက္ေမာင္းကိုပါးနဲ႔ကပ္ၿပီးမွီကာ ဆိုင္ထဲတစ္လက္မမွ မခြာပဲဆြဲလာေသာ ေယာင္းေၾကာင့္ သက္ျပင္းေတာ့႐ိႈက္မိသား..။ ကိုယ္အခုအေတာ့္ကို ေျခကုန္လက္ပန္းၾကေနေျခၿပီ..။ သို႔ေသာ္ေယာင္းကေတာ့ လိုအင္ဆနၵေတြမျပည့္ေျမာက္ႏိုင္ေသး...။
"ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီေယာင္းရာ အိမ္ပဲျပန္ရေအာင္ေလကြာ ေယာင္းသြားတဲ့ေနရာေတြ ကိုယ္မွတ္ေတာင္မမွတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"အစ္ကိုသာ ပိတ္ရက္ေတြတစ္ေနရာစီလိုက္ပို႔ေပးရင္ ေယာင္းအဲ့ေလာက္အမ်ားႀကီးသြားမလည္ပါဘူး ဒါေပမဲ့အစ္ကိုနဲ႔သြားလည္တဲ့ရက္ဆိုတာ႐ွားတယ္ေလ"
မ်က္လံုးထဲမ်က္ရည္ေတြေဝ့ကာ ထိန္းခ်ဳပ္ေျပာေနသည္မို႔ ကိုယ္လည္းစာနာမိသည္။ ေယာင္းကဘယ္တုန္းကမွ အတင္းအက်ပ္မလြပ္ဖူးခဲ့ေပ။ ေယာင္းလိုျခင္တာေတြအတြက္ ဤသိုသို႔မ်က္ရည္ေလးျပ၍ ကေလးဆန္စြာေတာင္းခံတတ္သည္။ မ်က္ရည္ေတြကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္သည့္ ကိုယ့္မွာလည္း လိုက္ေလ်ာရတာအေမာ...။
"ဟုတ္ပါၿပီ ကိုယ့္အမွားပါေနာ္ အခုေတာ့သံုးထပ္သားကင္စားရေအာင္ ကိုယ္ပင္ပန္းၿပီး ဗိုက္အေတာ္ေလးစာေနၿပီ"
"ပအဟီး စားမယ္ အေဒၚႀကီးဒီကိုသံုးထပ္သားျခေပးပါဗ်ိဳ႕ ျမန္ျမန္ျခေပး"
လိုျခင္တာရေတာ့ ျပံုးရယ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ေယာင္းက အေပ်ာ္ေတြလြန္ေနပံု..။ ကိုယ္ကလည္း ထိုအျပံဳးေတြၾကား လမ္းေျပာက္ေနရသည္မို႔ ၿငိမ္၍သာေခါင္းခါေနမိသည္။
"ဟင္ ေဂ်ာင္ကုပါလား ေဂ်ာင္ကု"
ကိုယ့္အေနာက္ကသူကို လွမ္းႏႈတ္ဆက္ေနသည္မို႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...။
Tattoo အျပည့္နဲ႔ညာဘက္လက္အျပင္ ဂုတ္ေထာက္ေလာက္ ဆံပင္႐ွည္ေတြကို ကပိုက႐ိုစုစည္း ထား၍ တစ္ကိုယ္လံုနက္ေက်ာေနသည္မို႔ ကိုယ့္စိတ္ထဲ ထိုေကာင္ေလးဟာ ကေလကေခ်ပံုစံအျပင္အျခားအေတြးမ႐ွိ။ ဒီလူလူမ်ိဳးနဲ႔ ေယာင္းက အဘယ္သို႔ေတြ႔ၾကသနည္း...။
