Z&U
"ဂ်ီမင္း! ဘယ္သူလုပ္တာလဲ ေျပာစမ္းကိုကိုသြားသတ္မယ္ ဘယ္လိုေကာင္က မင့္ကိုလုပ္ရက္တာလဲကြာ!"
ငိုသံပါႀကီးနဲ႔ေျပာေနတဲ့ ကိုကို႔ကိုဂ်ီမင္းအားနာသည္။ ငယ္ငယ္ကေနေစာင့္ေ႐ွာက္ၿပီး အမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးခဲ့တဲ့ကိုကို၊ ဂ်ီမင္းကလြဲၿပီး တစ္ျခားအရာေတြ ေခါင္းထဲမထည့္ခဲ့တဲ့ ကိုကိုက ဂ်ီမင္းေၾကာင့္နဲ႔ပဲ အမ်ားႀကီးခံစားေနရၿပီ။
"ဒီတိုင္း ဘယ္သူေတြလည္းမသိပါဘူး လမ္းမွာလိုက္ေႏွာက္ယွက္လို႔ မင္ကျပန္႐ိုက္ရင္း ရလာခဲ့တာ"
"ေတာက္! ငါ့ကြာ! အားလံုး ကိုကို႔အမွားေတြ ကိုကို႐ွိမေနေပးခဲ့လို႔ ကိုကို႐ွိမေနေပးခဲ့လို႔ပါ မင္ေလးရာ ကိုကို႔ေၾကာင့္!"
မ်က္ရည္ေတြေတာက္ေတာက္က်ကာ ဂ်ီမင္းမ်က္ႏွာက ပတ္တီးစီးထားတဲ့ ဒဏ္ရာကို မထိရဲထိရဲ႕ထိၾကည့္ေနသည့္ ကိုကိုက ဂ်ီမင္းမ်က္လံုးထဲ တကယ့္အားကိုးရာလိုလို...။ ဂ်ီမင္းဘက္ ဘယ္သူမွမ႐ွိရင္ေတာင္ ကိုကို႐ွိေနတာမို႔ ဂ်ီမင္းဝမ္းသာမိေလသည္။
"ကို႔ကို႔ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး ေလ်ွာက္မေတြးပါနဲ႔ ဒါကဒီတိုင္း ဒဏ္ရာသက္သက္ပဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
ငိုေနတဲ့ကိုကို႔ကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေတာ့ ကိုကို႔မ်က္ရည္ေတြက ဂ်ီမင္းအက်ႌရင္ဘတ္မွာ ကပ္ၿငိလို႔။ မငိုပါနဲ႔ကိုကိုရယ္ ဂ်ီမင္းအတြက္နဲ႔ေတာ့ ဂ်ီမင္းကိုခ်စ္တဲ့ကိုကို႔ကို ေနာက္ထပ္မငိုေစျခင္ေတာ့ဘူး တကယ္။
"ကိုကိုက ကာကြယ္ေပးမယ္ေျပာၿပီး "
စကားကိုေ႐ွ႕မဆက္ႏိုင္ပဲ ဒူးေထာက္က်ကာ ဂ်ီမင္းေပါင္ေပၚမ်က္ႏွာအပ္ ငိုေနသည္မို႔ ကိုကို႔ကိုဂ်ီမင္း က်စ္ေနေအာင္ ဖက္ထားလိုက္ေလသည္။
"ကိုကိုက မင့္ကိုအျမဲကာကြယ္ေပးခဲ့တာပဲေလ အမ်ားႀကီးစိတ္မပင္ပန္းပါနဲ႔ေတာ့"
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ကိုကို႔ကို ဂ်ီမင္းမျမင္ဖူးတာမို႔ ရင္ထဲနာေနသလိုခံစားရေလသည္။ ကိုယ့္အေပၚေကာင္းတဲ့သူကို ပစ္ထားၿပီး ကိုယ့္အေပၚမေကာင္းတဲ့သူကိုက် အသဲနင့္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့ ဂ်ီမင္းရဲ႕အျပစ္ေတြပင္။
