GÖLGENE SAKLADIĞIN GÜNEŞLER
Feri çekilmiş sabahlarda buldum seni
Sarhoş kedilerin kol gezdiği
Ve küfürbaz köpeklerin hayatından bezdiği
Kendi kıta sahanlığımda sadıkane
Teslim olmuştum kendi mevsimime
Ne elde avuçta bir heves kırıntısı
Ne dişe dokunur bir cephane
Karanlık yağmurlar yağıyordu
Dökülen yapraklarımın üstüne
Ve zaman pelteleşiyordu
Lacivert gökyüzüm ağır aksak
Siyahla yer değişiyordu
Sonra işte sen çıktın karşıma
Kelebek ömürlü bir ateşböceği gibi
Çakmanla sönmen bir oldu
Gözlerinde avaz avaz açan manolyalar
Kaşla göz arasında soldu
Ve derviş göçerten o gözler
Ansızın ortadan yok oldu
Müdavimi olduğum çilingir sofraları
İlk cümlede tökezleyen sarhoşların
Ömre zarar tafraları
Getirmedi seni bana
Ne de rayihası soğulmuş karanfilleri
Ve patavatsız memeleri ile pusu atan
Amonyak ruhlu çingenelerin elleri
Son bir umutla bekler oldum
Tut kolundan getir artık
Gölgene sakladığın güneşleri...
