Sen şimdi gittin ya,
Gitmekle gitmiş olunmuyor ki,
Demiştir mutlaka bir şair,
Ne varsa söylenmiştir sevdaya dair,
Gene de bir çift laf da bize düşer zahir,
Senden ayrılmayan, senden kopmayan,
Zamanlarüstü, mekanlarüstü, öngörülerüstü,
Bir şeyler var aramızda,
Henüz adı kulağına okunmamış bir şeyler,
Sabahları pencerene konan o serçe, benim mesela,
Gönül kilidimin bozuk yayını getirir sana, kanatlarının kahvesinde,
Sabah mahmurluğuyla gözlerini ovuşturduğun elin de benim,
Gözün de, gözünün kenarına düşmüş o nadide kirpiğin de,
Ki, az sonra alelade bir şeymiş gibi atacaksın sen onu,
Ve benim burada canım yanacak,
Bir ağıt, içimde hanidir aradığı yerini bulacak,
"Vay vay dağlar, vay vay çöller"
Sen gene de bakma,
Kuzusunu kurt yemişler gibi durduğuma, feryadı figanım,
Üstüme yapışan bu beratsız hasret,
Kuvvacılar gibi başı dik sevdamı eğemez elbet,
Söyle, kaç at çatlatmalık mesafedesin, pir-i muganım,
Ya kes başım aksın kanım, ya da ben yola revanım...
