Aynı savaşın mağlubuyuz biz seninle
Aynı hayatın zayiatı
Heba etmişiz ömür denen yalıçapkınını
Aynı hain tebessümün ışıltısında
Cismani bir ağırlıkla abanır üstümüze hala
Söküp atamadığımız o budala sevda
Yapışır gözümüzün nuruna kemirgen bir hüzün
Alargada bekleyen cılız umut, söner
Mihmandarlık eylediğimiz sevdalar
Alıp alıp başlarını giderler kalırız bir başımıza
Sen, ben ve aynı sayfada isimlerimiz geçiyor diye
Totem yapıp başucumuzdan ayırmadığımız
Okunmaktan bitap düşmüş o kitap
Dünya umuruna meyletmeyiz bir daha
Mevsim normalleri artık anormalleşmiştir
Yaylasından, kıl çadırından kopartılmış
Göçebe ruhlarımız iflah olmaz birer asi kesilmiştir
Filintası çaprazlama asılı ve cümle umutlarla küsülü
İçinden ah geçen iki yitik yüreğiz artık biz
Bir zamanlar içimizi ısıtan o uzak deniz
Artık, çarşafında batık gemileri saklayan bir mezarlıktır
Ve artık dünya bize ah-üzarlıktır...
