O gün,
Bir balon kurtuluverdi hoyrat satıcısının ellerinden,
Hemcinslerinin hayran bakışları arasında ulaştı kendi cennetine,
Sonra, dönmeye başladı kendiliğinden,
Uçan sandalyeleri, lunaparkın,
Hayatlarında ilk kez, zincirlerini kırarcasına,
Sadece kendileri için dönüp durdular.
O gün, Prenses,
Bir kadın ilk denemede sürüverdi,
Ukala kocasının toz kondurmadığı arabasını,
Ve kafesine dönüverdi, sabah sisleri arasından,
Haftalardır kayıp sanılan bir cennet papağanı,
Düşürüp çenesini anlatmaya başladı hemencecik,
Bire bin katarak, incir çekirdeği macerasını,
Ve gene o gün, Prenses,
Koca yürekli koca Tanrı,
Kabul eyleyip çilli çocukların dualarını,
Bağışlayıverdi kardan adamlarını,
Caka satarak dolaşırlar, yaz güneşinin alnında,
Ve iyiliğe doymayarak,
Şirinleri de gösteriverdi,
O bahtiyar güne atıfta bulunarak,
Çilli suratları hayretle genişleyiverdi,
Dünyanın bütün çocuklarının,
Bir çift krizantem çiçeği açıverdi, sonra,
Cehennemin tam da orta yerinde.
Ve o gün,
Bu gözler görüverdi seni,
Kainat boşaldı tamamen,
Ve tamamen doluverdi yeniden,
Ve, ben hayatımda ilk kez,
O gün,
Tam da o gün,
İkna oldum Tanrı'ya...
