Gözleri dolardı kırlangıçların
Çatı şıngıllarında ağlaşırlardı
Yüreği kabaran saksağanlarla
Müjgan müjgan
Ve bulutlar geçerdi şehrin üstünden
Uçurtma kuyruklarına sürtünerek
Ayakları içe basan
Yeniyetme bir kız çocuğu
Kef kesilirdi taşımaktan
Kalbindeki yavuklusunu
Geriden gelirdi omuzları babaların
Cahillikten değil saygı belasından
Ve gelip gelip mesken tutardı
Annelerin gözlerini
Renk yerine duygu değiştiren
Kederli birer bukalemun
Ve bulutlar geçerdi şehrin üstünden
Müjgan müjgan
Ne çok sitem birikmiş olurdu
Ne çok küfür
Lanet bir kıymık batmış gibi
Seğirip dururdu şehir
Ve bulutlar geçerdi üstünden
Nehir nehir
Ya bugün sonsa
Öyle ya, olur mu olur
Ya zaman vazgeçip çağıldamaktan
Ya bugün donsa
Ve ben bir daha göremezsem
Dünya üzerinde söylenmiş söylenecek
Bütün sevda sözlerini tamlayan
O sıfat zengini gözlerini
Duyamazsam o çavlan çavlan sözlerini
Bulutlar geçer o zaman şehrin üstünden
Uçurtma kuyruklarına sürtünerek
Ve gözlerim dolar benim
Kederli kırlangıçlara öykünerek...
