My Lovely Delinquent

chap. 20 "The Deal"

A/N: Full of wrong grammars or misspelled words. Hehe. Sabaw ang utak ko ngayon kaya pagpasensiyahan. I will just edit that soon.

***

Keith's POV

"Answer this. After this we're done."

Bagot na inabot niya yung papel na hawak ko. "Okay." She said, examining the paper.

"Tomorrow is our final exam for 1st quarter. Have you studied your lectures?"

She rolled her eyes heavenward. "You review me all week long? Do you think I haven't?"

I cleared my throat. Natatawang napailing ako. She's right. Bakit ko pa ba tinanong yun? Tss. The hell Keith.

She starts to answering the question I've given on the paper. And I'm just staring at her. Ang ganda kasi niya titigan kapag seryoso. (Don't get me wrong) Ngayon lang kasi siya magseryoso ng ganyan.

"Nerd. Staring is rude." She said suddenly, without looking at me.

I blinked twice. Inayos ko yung eyeglasses ko at umayos ng upo. "Bakit ang sungit mo?" I asked amusingly.

Tumingin siya saakin. "Bawal?"

I chuckled. Napansin ko pang nanlaki yung mata niya pero nagseryoso ulit siya. Big deal ba yung pagtawa ko ng mahina? This girl is really amusing me. "Hindi. Nakakapagtaka lang."

Di na siya nagsalita. Nagtataka na talaga ako sa retard na 'to. Dalawang araw na siyang ganyan. Di nangungulit tapos ang sungit. Basta iba talaga.

Andito kami ngayon sa veranda nila. Napatingin ako sa relo ko. Tss. 7:30 pm na pala. We spent 3 hours again just for one subject. Ayos lang namang umuwi ako ng gabi. In fact, my house is just a kilometer away from their house. And I have my car so there's nothing I have to worry about.

At isa pa. Wala rin naman akong ginagawa sa bahay kung hindi ang magbasa sa study room ko. Wala rin kasi akong kasama sa bahay maliban sa mga maids namin. Ang mommy at daddy ko nasa America maski yung nakakatanda kong kapatid si Kristine. Isang taon lang naman kasi yung tanda niya saakin kaya di na ako nag-abala pang tawagin siyang ate. Kung minsan umuuwi din siya ng pilipinas pero sobrang dalang lang dahil sa pag-aaral niya doon.

"Done."

Napatingin ako kay Delinquent. Inabot niya saakin yung papel na pinasagot ko. "Wow. Fast?"

She rolled her eyes. "Check-an mo nalang para matapos na tayo."

Nakakapagtaka na talaga 'tong babaeng 'to. Itinabi ko muna yung papel at hinarap ko siya. "Seriously, retard what's wrong with you?"

Tiningnan niya ako. Then she pouts. "Wala!"

I bit my lower lip to supress a smile. Alam kong nagtatampo siya pero bakit? "C'mon say it."

Napa-crossed-arms siya saka tumingin sa ibang direksiyon. "Wala nga. May mens lang ako."

Napaubo ako nang sabihin niya yun. Di'ba ang awkward kapag sinabi mo yun mismo sa lalaki. Okay lang kung babae kasama niya eh. Tss. Wala talagang pakielam 'tong babaeng 'to sa sarili niya. -___-

"I-check mo na nga lang kasi yan Nerd! Dami mo pa kasing pauso eh!" She said irritably.

I shooked my head. "Nope. Unless you told me what's wrong." Lihim akong napatigil sa sinabi ko. Geez. Naalala ko nanaman si Anie (Stephanie). Sakaniya ko madalas nasasabi yan kapag alam kong nagtatampo siya. -__- No. Erase. I shouldn't think of her right now. Move on Keith. -__-

Natauhan ako nang ipinadyak niya yung paa niya sa ilalim ng mesa. "Wala nga kasi!"

"Alam kong meron. Kaya sabihin mo na. -___-"