Bakugou x Reader (Bnha x Reader)

Ortak düşman

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Yorum da atın lan😽😽😡😡

2 gün sonra:

Sigaramdan son bir nefes çekerek çöp kutusuna bastırarak içine attım.

Sarı bok bardan çıkmış ve bir sağ bir soluna bakıp daha sonra sağdaki sokağa girmişti.

Sessiz ama hızlı adımlarla peşinden ilerledim.

Onu öldürecektim.

İlk karşılaşmamızın üstünden günler geçmişti ama hâlâ intikamı ikimiz de alamamıştık.

İkimizin de işleri oluyordu. İkimiz de güçlü örgütlerin adamıydık ve ikimiz de örgütlerimizin en güçlü çalışanlarıydık.

O, muhtemelen çilli brokoli ile örgütün başıydı.

Ben, Neito ile örgütün başıydım.

Sokağa girip etrafa bakındım ve yine sessiz adımlar ile yürümeye başladım.

Ara sokaklardan birinde bir ses geldiğinde tam savunma pozisyonu ile o tarafa dönecekken bir tekme beni karşı binanın duvarına yolladı.

Hızlıca doğrulup belimden çıkardığım bıçak ile ona doğru koştum.

"İntikam zamanı mı geldi, beyaz güzel?"

Dudağında eğlendiğine dair bir gülümseme varken bir silah çıkarmamıştı.

Ellerini kullanarak kendisini koruyordu.

Yakın dövüşte daha iyi olduğunu düşünüyordum, bu yüzden silah bile çıkarmadan daha rahat olması normaldi.

"Ne oldu? O aşık olduğun silahlarını çıkarmıyor musun?"

Boşluğundan yararlanıp dizine sertçe vurdum. Birkaç adım geri sendeledi.

"Oyunu kuralına göre oynamalıyız."

Hâlâ yere doğru eğikken hafifçe güldü, gülmesi ile omuzları sarsıldı.

Kaşlarımı çatarak bıçak tutan elimi indirdim, "Sarhoş musun sen?"

Sarhoş olmamalıydı.

Evet, bardan çıkmıştık ama bizim gibiler dışarıda bu şekilde sarhoş olamazdı.

Savunmasızdı.

Başını kaldırdı, "Sana sarhoş olmadığımı söylemiştim."

"Ah, üzgünüm. Seninle ilgili bilgiler aklımdan uçup gidiyor."

"Benim hakkımda bilgi aldığın doğru yani?"

"Düşmanımsın. Düşmanımın adamısın. Senin hakkında bilgi almam normal değil mi?"

Sadece bir saniye içinde 1 silah sesi duyuldu.

O 1 saniye içinde ikimiz de direkt olarak kaçmaya çalıştık.

Bir mermi, Katsuki'nin yanındaki binanın su borusuna çarpıp içine girdiğinde ikimiz de şok içinde mermiye bakıyorduk.

"Peşinde biri mi vardı?"

"Peşinde biri mi vardı?!"

İkimiz de aynı cümleleri kurduğumuzda gözlerimiz birleşti.

O an bir silah sesi daha duyuldu. Aynı anda eğildiğimizde bu sefer mermi bana yakın mesafeden geçerek başka bir duvara isabet etmişti.

Aynı anda aynı binanın içine koşarak duvarın arkasına saklandık.

"O mermi bana sıkılmadı."

"Siktir oradan. Hemen yanından geçerek su borusuna isabet etti."

"Diğeri sana sıkıldı. Senin yanından geçti."

Nefes nefese telefonumu çıkarırken mırıldandım. "Nişancımız ya kör..."

Rehberden numaraya tıklayıp kulağıma dayadığımda ona döndüm, "Ya da ortak bir düşmanımız var, sarı bok."