✞︎ 𝙋𝙤𝙧𝙩 𝙈𝙖𝙛𝙞𝙖 ✞︎ 𝘼𝙩𝙚𝙚𝙯

𝚝𝚑𝚒𝚛𝚝𝚢 𝚝𝚑𝚛𝚎𝚎

Karargâh'ın koridorları tıpkı bir karınca yuvasında olduğu gibi kalabalık, hareketli ve telaşlıydı.

Yani her zamankinden çok daha yoğundu.

Zindanın hemen üst katında, sarışın bir çocuk normalde yapmadığı gibi önünden geçenleri izlemekle meşguldü.

İşte bu da daha önce görülmedik bir şeydi.

Acemilerle bu kadar içli dışlı olduğu az görülürdü.

Ya da, savaş alanında.

Eh, her şeyin bir ilki var... diye düşündü sarışın.

Şu an tamı tamına 3 sorunları vardı.

Elbette ilki ordu tarafından Karargâh'ın kuşatılmasıydı.

İkincisi Yunho'nun neredeyse tüm birlikleri Zduhać'ın etrafını sarmak için farklı zamanlarda dışarı göndermesiydi.

Üçüncü ve belki de en kötüsü, Gazeteci'nin ölümünün ve Cellat'ın idamının bu ortamda bile kulaktan kulağa yayılmasıydı.

Yunho sonuncusunu bir nebze olsun kırmak için üst rütbelileri toplayıp hızlı bir motivasyon konuşması yapmıştı fakat işe yaramadığını hepsi biliyordu.

Ama daha fazlası için zaman yoktu.

Şimdi yeşil saçlı çocuk liderin odasında savunma planı için hazırlanırken, Wooyoung'a da zindanın hemen üstündeki tünelleri barikatlarla kapatmak düşüyordu.

Ki sarışın asla saha görevine uygun biri olmamıştı.

Acemiler ve diğer birlik üyeleri daha önceden biriktirdikleri malzemeleri bu katın iki tarafındaki karanlık tünelleri kapatmak için taşıyorlardı.

Tilki ise sadece etrafı kolaçan edip bir yandan da çok sık yapmadığı gibi ciddi ciddi düşünüyordu.

Artılar ve eksiler, dedi kendi kendine.

Böyle gitmek daha basit olurdu.

Eksi bir, Ordu her nasılsa en savunmasız ve en az birliğe sahip oldukları anda gelmişti.

Eksi iki, Karargâh'ın tüm beton duvarları, çıkışları ve bahçesi tutuluyordu.

Eksi üç, bundan dolayı dışarı ile iletişimleri telefon hattı ile sınırlıydı.

Eksi dört, Hongjoong'un olmaması acemileri rahatsız ediyor, savaşma şevklerini kırıyordu.

Eksi beş, birlikler ile daha çok Cellat ilgilendiği için, her ne kadar Yunho eski bir asker olsa da, birlikleri yönetmek zor olacaktı.

Üstelik sınırlı alanda sonsuza kadar savunma yapamazlardı.

Derin bir nefes verip artıları düşünmeye çalıştı.

Artı bir, Karargâh'ın planını uzun zaman önce kayıtlardan silmişlerdi, yani ordu binayı basarsa neyle karşılaşacağını bilmiyorlardı.

Artı iki, ordu henüz herhangi bir hareketlilik veya istek göstermemişti.

Bu kadar mı, dedi kendi kendine.

Sadece iki tane mi?

Buradan çıkmaları imkansızdı.

Hayır, hayatta kalmaları imkansızdı.

Tabi onları öldüreceğini düşünürsek.

Belki işkence yapmak istiyor, belki de Wooyoung'un yatağa atıp şantaj yaptığı bürokratların intikamını almayı amaçlıyorlardı.