Tainted Series # 5 : The Billionaire's Secret (Simone Jose Dela Vega)

Chapter 15

They say, some good things never last.

Sa sobrang bilis ng mga pangyayari hindi ko man lang nagawang ihanda ang aking sarili. One minute I'm happy, the next minute I felt like I am dying. The pain he caused me is too much. I felt betrayed by the man who promised me a lifetime, the man whom I entrusted my heart and my life. 

Bakit ganito na lang kung maglaro ang tadhana sa akin? Wala ba akong karapatang maging maligaya? 

What had I done with my past life that until now I need to suffer like this? I'm tired of this. I don't want to feel this pain. Ayoko nito...

Ang s-sakit..a-ang s-sakit-sakit...Pakiramdam ko gustong sumabog ng dibdib ko sa sobrang sakit.

Hindi ko kaya ang sakit. Sobrang sakit ng ginawa niya sa akin. Para akong pinatay sa sakit. Naninikip ang dibdib ko na para akong sinasakal.

Bakit ba kailangan mangyari ang lahat ng to? Bakit kailangan nilang guluhin ang tahimik kong buhay? Ayos na ako eh, sanay na akong walang kasama, walang kaibigan, walang nanggugulo pero dumating sila sa buhay ko.

Kung hindi ko siya nakilala, hindi to mangyayari sa akin. Kung hindi ako nilapitan ng kapatid niya siguro hanggang ngayon tahimik ang buhay ko. Hindi ko nararamdaman ang tang-inang sakit na 'to.

Why do I have to fall in love to someone who just fooled me?

Why do I have to feel the happiness with him pagkatapos babawiin lang din pala? 

Kung papaligayahan Mo ako sana wag Mo nang bawiin pa? Wala ba akong karapatang maging masaya, ha?

Sana pala sa simula pa lang hindi na ako sumugal. Sana hindi na ako umasa para sana hindi ako nasasaktan ng ganito. Sana sa simula pa lang hindi Mo na hinayaan na makilala ko siya. Sana hindi ako nasasaktan ng ganito ngayon.

Ang unfair Mo naman.

"Tatay..."

I cried like a lost child. 

I cried hard in front of my father. My sobs filled the room na pati si Manang Fe at Ver ay nakiiyak din sa akin. Gusto kong ilabas ang lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon pero hindi ko alam kung paano sisimulan. 

"Tay, ang sakit ng ginawa nila sa akin." parang bata kong sumbong kay tatay kahit na alam kong hindi niya naman ako narinig. I just need to do this, kailangan kung ilabas ang sakit. 

"Pinaglaruan niya lang pala ako, tay. Lahat pala ng pinakita niya sa akin ay puro kasinungalingan lang. Hindi totoong minahal niya ako. Ginamit niya lang ako para sa pansarili niyang interes."

Kasalanan ko kung bakit nangyari sa akin ang lahat ng 'to. Nagpabulag ako sa pag-ibig. Kinalimutan ko ang aking sarili. Nagpakatanga ako sa kanya. Kung sana ginamit ko ang aking talino hindi to mangyayari sa akin. 

I love him...

I love him that I gave him my all. But why do we have to end this way? He chose to break my heart. He chose to make my life miserable.

"Ang sakit tatay, ayoko nito...a-ayoko nito tay."

Pilit kong pinipigilan ang sariling wag humagulhol pero hindi ko kayang hindi ilabas ang sakit sa aking dibdib. Para itong sasabog sa sakit. 

Naramdaman ko ang marahang haplos ni Manang Fe sa likod ko at niyakap niya ako ng mahigpit.

"Tama na anak, matatapos din lahat ng problema. Malalampasan mo rin lahat ng pasakit sayo. Andito kami. Andito mga kaibigan mo, nandito kaming pamilya mo. Hindi ka namin iiwan."

"We're here, Belle. We won't leave you." Ver said and comforted me. "Tomorrow will be better. Hindi ko man alam kung ano ang problema mo pero alam kong malalampasan mo yan. You're not the strong Belle Marie that I know kung susuko ka lang."