"ဟင္းဟင္း ...ငါကိုစိန္ေခၚေနတာပဲ ဒီအပ်ိဳႀကီးေတာ့"ဟုရယ္ကာေျပာရင္းႏွုတ္ခမ္းအားကိုက္ကာ ထြက္သြားသည့္ ပ်ိဳအား ၾကည့္ကာ ေျပာေတာ့သည္။
"ေတာက္..." ပ်ိဳလည္း ရွက္ရွက္ႏွင့္ ကား ေပၚအေရာက္ ေတာက္ေခါက္ေနေတာ့၏။အတြင္း ေရးမွူး မေလးလည္း ပ်ိဳ ၏ အရိပ္အေျခအား ၾကည့္ကာ အေနာက္ခန္းတြင္ ထိုင္ေနေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ ပ်ိဳလည္း ေဒါသထြက္လာသည့္အဆုံး ကားေပၚမွ ျပန္ဆင္းကာ ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားရင္း ရြယ္ရွိရာေနရာသို႔ ေလၽွာက္လာေတာ့၏။
"ဘာလို႔ ....ျပန္ေရာက္လာတာတုန္း သတိရလို႔လား" ဟု ျပန္ေရာက္လာသည့္ ပ်ိဳကို ၾကည့္ရင္း ရြယ္လည္းေမးေတာ့သည္။
ပ်ိဳလည္း ေဒါသထြက္ထြက္ႏွင့္ လက္သီးအားဆုပ္ထားမိေတာ့သည္။
"မင္း ....ငါကို ဘယ္လို မိန္းမ ထင္ေနတာလဲ "ဟု ေျပာလိုက္ေတာ့၏။
"ကၽြန္မ မိန္းမျဖစ္မဲ့ မိန္းမေလ" ဟု လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ေျဖသည့္ ရြယ္ေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ပိုဆိုးမိေတာ့၏။
"ဘာ..."
"အန္တီ ဘာေတြ တြန့္တိုေနတာလဲ "ဟု လက္သီးဆုတ္ထားသည့္လက္အား လွမ္းကိုင္လိုက္ရင္း ထိုလက္ကို ၾကည့္ေနရင္း နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။အျဖစ္အပ်က္မွာ ျမန္ဆန္လြန္းသည့္ အတြက္ပ်ိဳ တားခ်ိန္မရလိုက္ေပ။သို႔ေသာ္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို လက္ကို ျပန္ဖယ္လိုက္ေတာ့သည္။
"မင္း ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ "
"ဘာလဲ ပါးကို ခ်မလို႔လား ...ခ်မေနပါနဲ႔ ၊ ပါးကို ခ်ရင္ေတာ့ ဒီပါးကို ခ်ခဲ့တဲ့အတြက္အန္တီကို သမီး ျပန္ခ်မွာရယ္..ဒါေပမဲ့ ပါးေတာ့မဟုတ္ဘူး"ဟု ေျပာရင္း ရယ္လိုက္သည့္အတြက္ ပ်ိဳ အေတာ္ရွက္သြားေတာ့သည္။
"မင္း...မင္း ကြာ "ဟု ေျပာရင္း ျပန္ထြက္သြားေတာ့၏။
"လြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူး အေတာ္ကို ခက္ခဲတဲ့ အပ်ိဳႀကီးပဲ" ဟု ႏွုတ္ခမ္းကိုက္ကာ ေျပာသည့္ ရြယ္ အၾကည့္မ်ားမွာ ပ်ိဳကို ခ်စ္ေနသည့္ အရိပ္အေယာင္မ်ား လႊမ္းမိုးေနေတာ့၏။
ညေနေစာင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ ရြယ္လည္း သူအခန္းထဲရွိဆိုဖာတြင္ ထိုင္ေနရင္း သရဖီႏွင့္ သီရိ ဆီ မွ ဇာတ္တိုက္ထားသကဲ့သို႔ အသံထြက္လာေတာ့သည္။
