The Green Eye Devil

Chapter 93

Happy 1st anniversary TGED! Yey! 'Sang taon na pala since i-post ko 'tong story ni Black and yet hanggang ngayon hindi pa siya tapos. HAHAHHAHA. So ayon, feeling ko naman malapit ng matapos 'to, konting kembot na lang HAHAHHA. 

Kahapon dapat 'tong UD na 'to dahil nga anniv, eh, ayaw mag-connect nung laptop sa wifi kaya ngayon ko lang na-post. 

Enjoy reading!

CHAPTER NINETY-THREE

NAKAMASID ako sa kotse ng sinasabi nilang si Alessandro Ferrari. Ang gamit nitong kotse ay isang touring car na kulay gray, papalapit ang kotse nito sa starting point. Hindi ko pa nakikita ang hitsura niya dahil 'di pa siya lumalabas ng kotse.

Sinabihan lang ako ng isa sa mga kasamahan kong nandito na daw ang humahamon sa'kin. Tumabi sa'kin sina Linda at Carl na nakapamulsa pa. May subong lollipop si Linda.

"Hmm... nice car! His car is a new model of touring cars. I read that only three person the world have that," pagk-kuwento ni Linda.

Nag-cross arm ako. "Really?"

"Yes!"

Humarap ako kay Carl na naninigarilyo na.

"How much did you bet?" tanong ko.

He smirked at me. "Hundred dollars so don't fucking lose, Z, that's too much of money we'll going to waste!" anito.

I cracked my fingers before smiling at him.

"Trust me." Naglakad ako palapit sa kotse kong kulay asul pagkatapos ay sumakay ako do'n. Sinuot ko ang seatbelt ko bago ini-start ang makina. Nagpunta na din ako sa starting point. Dahil nakababa ang salamin ng kotse ko ay kitang-kita ako mula do'n.

Nilingon ko ang kotse ni Alessandro sa kanan ko. Unti-unting bumaba ang salamin sa passenger seat ng kotse nito. Tumambad sa'kin ang kulay gray nitong mata. Bumaba ang tingin ko sa matalim nitong jaw line, ang matangos nitong ilong at manipis ngunit mapupulang labi nito.

"I heard you're good at racing... why don't we test it tonight?" maangas nitong tanong sa'kin habang pinapalakas ang makina ng kotse niya.

"Sorry not sorry but this is not your night, Alessandro. You will go home crying!" pang-aasar ko.

"We'll see that, Amore," malambing nitong saad bago sinarado ang bintana.

I almost puke because of his endearment. Umiling ako at tinapakan ang gas para mapa-init lalo ang sasakyan.

Ilang sandali pa ay pumuwesto na sa harapan namin ang isang magandang babae. Naka-bra lang ito at pants na kulay itim. May hawak itong kulay pulang panyo. Nagkaka-ingay na rin ang mga tao sa labas.

Nag-umpisang bumilang ng tatlo ang madla, pababa sa dos, hanggang sa maging uno. Binaba na ng babae ang hawak nitong panyo. Kaya naman mabilis naming pinaharurot ang kanya-kanyang kotse para mauna.

Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko dahil mauunahan na ako ni Alessandro. Oo nga, kita ko ang galing niya sa pagmamaneho pero hindi ako papayag na matalo niya ako. Hinaharangan niya ako. Kapag makikita niyang sisingit ako sa kanan ay kakanan din siya. Kapag naman sa kaliwa ay kakaliwa siya.

"Damn!"

Upang hindi niya ako muling maharangan ay inilapit ko na sa bumper niya ang unahan ng kotse ko. Pilit siyang lumalayo sa'kin pero lumalapit lang ako hanggang sa makakuha ako ng tiyempo. Mabilis kong tinapakan ang gas para maunahan ko siya.