The Green Eye Devil

Chapter 94

CHAPTER NINETY-FOUR

MATULING lumipas ang tatlong buwan. Huling araw na namin sa klase ngayon para sa unang semester ng ikalawang taon ko sa kolehiyo. Isa akong Mechanical Engineering Student dito sa NYC.

Tumabi ng upo sa'kin si Linda habang hawak ang telepono ko. She's talking with Carl right now. Why using my phone? She left hers at home.

"You know what... I'm really curious about Alessandro Ferrari, I never seen him again after the race," anito ng maibaba ang cellphone ko.

Napataas ako ng tingin dito.

"What?" maang kong tanong.

Inirapan naman niya ako. "I said, I never saw Alessandro Ferrari again, after the race. I never had the chance to talk to him because of Carl!" naiinis pang dagdag nito.

Umiling ako. "Leave him alone. What will you gain when you talk to him? Nothing!"

"Nah! It's not nothing! I can ask for his number! Instagram! Facebook! Twitter and every socmed he have! So it's not nothing!" pagd-defend pa nito.

Pabiro na inirapan ko siya bago muling ibinalik ang tingin sa libro sa harapan ko, kahit huling araw naman na ng klase ay kaylangan ko pa ring mag-aral para sa second semester ay 'di na ako magugulat sa ituturo ng teacher namin.

Mayroon kasi kaming one week na semester break kaya mamayang gabi ay lilipad kami papunta Spain para makilala 'yung lola ko. I'm okay with that. Gusto ko rin namang makapunta sa bahay kung saan lumaki si Kuya.

"What time you'll leave later?"

Tumingin ako sa kanya. "Maybe after dinner? We're going to use their private plane."

Namilog ang mata nito. "Wow! You are so rich! You have a private plane?"

"I'm not, they are," sagot ko sa kanya bago sinarado ang libro. Kinuha ko ang phone ko para tingnan ang oras. It's already two thirty in the afternoon. "Let's go? I want to find some ice cream," aya ko.

"Okie!" she stand up, kinuha nito ang shoulder bag. Ako naman ay inilagay ko muna ang libro ko sa bag bago tumayo. Pinag-krus nito ang mga braso namin para sabay kaming lumabas. Madaming tao ngayon sa field dahil maganda ang sikat ng araw. Isa pa, some of the professor ay 'di naman nagtuturo dahil last day.

Nagpunta kami sa isang ice cream parlor sa tapat ng University. Pumasok kami sa loob at lumapit sa may counter. Tiningnan namin ang ice cream na nasa likod ng salamin.

"I want vanilla ice cream with strawberry toppings and add some chocolate syrup," ani Linda, "and give my friend a cookies and cream—"

"NO!! I don't like cookies! Stop it! Give me some mango ice cream!" madiiin kong wika na kinagulat naman ng dalawa.

Nagtatakang tumingin sa'kin si Linda.

"Sorry! Are you okay?" nag-aalalang tanong pa niya.

Pilit akong tumango sa kanya. Iniwas ko ang tingin ko sa cookies and cream pagkatapos ay naunang ma-upo sa pinakamalapit na upuan sa'kin. Ramdam ko ang mapanuring tingin sa'kin ng kaybigan ko ngunit ipinag-walang bahala ko na 'yon.

Mariin akong pumikit. It's been a year but that memory is still fresh in my mind. It became my nightmare.

Naramdaman ko ang pag-upo ni Linda sa tabi ko.