The Green Eye Devil

Chapter 136

CHAPTER ONE HUNDRED AND THIRTY-SIX

"SAAN tayo pupunta ngayon?" tanong ko habang inaayos ang pagkakasuot ng seatbelt ko.

"Secret para surprise," anito na kinalingon ko. Nginisihan ko siya bago umayos ng upo.

Nag-cross arm ako. "Saan nga, Mr. Winchester?" pag-uulit kong tanong. Sandali niya akong nilingon, inabot ng lalaki ang kamay ko at pinagsaklop ang mga kamay namin.

"Later, babe, but first, we're going to stop by a convenience store to buy our food."

"Convenience store?"

"Yeah," nakangiting sagot nito.

Kahit nagtataka ay hindi na lang ako nagsalita. After a few moments, Hunter hit the road and drove it away. I turn on the stereo to listen to music. I inhale when I hear the voice of Ben and Ben, a band that sings solemnly and sometimes painful.

The one playing is Kathang isip. It's painful.

"Pasensya ka na... sa mga kathang isip kong ito. wari'y dala lang ng pagmamahal sa iyo," pagsabay ko sa awitin.

My body slowly swayed. Ang sarap pakinggan ng kanta nila kahit na masakit. Kahit na wala kang experience sa love nasasaktan ka.

I didn't notice that I was vibing with the song. I just realized it when I felt someone's hot stare at me.

Nilingon ko si Hunter, nagtama ang mga mata namin. He's smiling at me, sabay ng paulit-ulit niyang paghalik sa likod ng kamay ko.

Gamit ang kanang kamay ay inabot ko ang buhok nito at hinaplos 'yon. Napapikit si Hunter. Mabuti na lang at naka-hinto kami dahil red pa ang traffic light, kung hindi ay baka nag-cause pa ng traffic ang sweet moment namin na 'to.

"I love you," rinig kong bulong ni Hunter, dahan-dahang dumilat ang lalaki at sinalubong ang mga mata ko.

I can see pure happiness in his eyes.

I gave him my sweetest smile and held his hands tightly.

"I hope you always smile like that," mahinang Sabi nito.

I frowned. "Like what?"

"Like that. A real smile."

"I'm not sad anymore?" tanong ko.

Tumango siya. "Yes. Ang laki na ng pinagbago mo...kahit hindi ka ngumiti, makikita mo naman sa mga mata."

Sa halip na sagutin ang lalaki ay hinila ko siya para sa isang magaan na halik na nauwi sa isang malalim at mapusok na halikan.

Naglalaban ang aming mga dila at panay ang galugad sa bibig ng isa't isa. Walang inhibisyon sa katawan. Para pa kaming matagal na hindi nagkita, hindi na pinansin ang pangangapos ng hininga.

Patalong naghiwalay ang labi namin nang sunod-sunod na ang busina sa likuran. Napatingin ako sa may bintana, 'yung mga sasakyan ay dumadaan sa gilid namin at panay ang busina kapag natatapatan kami.

Napatawa ako.

Naka-green light na pala.

Napahawak ako sa labi ko sabay tawa ng mahina. Umiling ako at sumandal sa upuan. Pinaandar naman na ni Hunter ang sasakyan. Nilingon ko ito.

Magulo na ang kanyang maayos na buhok at namumula ang mga labi niya dahil sa madiin kong halik at kagat dito. May napansin rin akong kulay sa itaas ng labi ni Hunter.

Something inside of me feels proud.

What a naughty girl, you are Klyzene Black, sita ng Isang side ng isip ko.