The Green Eye Devil

Chapter 104

CHAPTER ONE-HUNDRED AND FOUR

PAGBALIK namin galing bayan ay dumeretso kaagad ako sa restaurant para makakain na ng lunch. Nag-post kami ni Ate Riley sa bayan ng mga wanted helper, cook, and staff para habang naka-closed ang hotel ay matre-train namin sila.

Umupo ako sa favorite spot ko sa loob saka binuksan ang laptop na dala ko pati na rin ang phone ko. I have a meeting with my father and brother about what's happening in the hotel. I need to update them.

I open the skype. Typed my password and log in. After a few minutes my brother are calling me. I smile then answer his call.

Wala pang isang minuto ay lumabas na sa screen ang seryosong mukha ni kuya Ivan na katabi si Papa.

"Hello there, people!!" masiglang bati ko. I cannot let them think that something's happening here.

Ngumiti si Papa sa'kin.

"How are you my princess? Are you okay there? Busy? Is Riley helping you?" sunod-sunod nitong tanong.

Tumango ako.

"Yes, Pa. Ate Riley is helping me and everything's fine here. Paano kayo diyan? I heard Kuya is being hard headed," pang-aasar ko.

Inirapan ako ni Kuya.

"I'm not being hardheaded! Ikaw kaya 'yon!"

Dinilaan ko lang siya.

"Nanuro ka na naman!" sumandal ako sa pagkaka-upo ko. "May kina-usap si Ate Riley na Interior designer para mag-ayos ng Resort. I'm thinking na kukuha na rin ako ng Architect to renovate the whole Hotel. Hindi na lang loob. What do you think?"

Nag-suggest kasi sa'kin si Linda and Carl na bakit hindi ko pa ipa-renovate ang buong hotel instead of interior lang.

"Okay lang naman kaya lang kakaylanganin mong mag-stay ng mas matagal diyan kapag ginawa mo 'yon. You will need an Engineer too and that's a lot of money," ani Papa.

"He's right, Zene. Malaking budget ang kakaylanganin mo. Do you already have it?" tanong ni Kuya.

Napanguso ako.

May point rin naman silang dalawa. Wala rin akong perang kaylangan para do'n. Wala pa, as of now.

"We can give you money kung gusto mo naman talaga pero hindi ako makaka-alis dito sa Manila para maka-uwi diyan at i-monitor ang hotel."

"Pwede naman siguro si Ate Riley?"

"Then it's settled? Ikaw lang naman ang magde-decide niyan. We're just here to help and guide you but the decision is yours."

Napahinga ako ng malalim.

Can I leave it this to Ate Riley? How about the staff? Kawawa naman sila kapag naging matagal ang pagsasara ng Hotel. Dapat may ibang maging work muna ang tauhan dito bago ako mag-decide.

I pouted my lips.

"Maybe not now." They nod. "Kapag may license na lang siguro ko para ako na lang ang maging Engineer ng Hotel. Less gastos na rin."

"That's great idea!"

Ngumiti ako dahil sa sinabi ni Dad. They have been in this kind of business for how many years. Ang mapuri nila patungkol sa business skills ko ay masarap sa pakiramdam.