Güneşin gözüme girmesiyle yataktan kalmak zorunda kaldım. Bugün cumartesiydi. Ve ben erken uyanıyorum.Ne kadar kötü değil mi? Rutin işlerimi hallettikten sonra üzerime rahat giysiler giyip aşağı indim.
Ben size kendimi tanıtmayı unuttum.
Ben Yazgı Ada Tunç. 16 yaşında 11. Sınıfa giden mavi gözlü kahverengi saçlı 171 boyu olan ve 58 kilo bir kızım.
Boyum olduğu için vücutum güzel bana göre tabii.Annem gelip
-Daha uyanmadın mı?Çabuk kahvaltı hazırla! Diye bağırdı.
Ve kahvaltı hazırlamaya koyuldum ben kahvaltı hazırlarken ağzıma birkaç bir şey atıp odama çıktım.Biraz telefonla uğraştıktan sonra babam bağırdı.-Yazgı buraya gel!
Ben de onu bekletmeden hemen indim aşağıya.
İnince "hazırlan hastaneye gidiyoruz" dedi.
Ben de "neden?" Dedim ama cevap veren olmadı.
Bidaha üstüm zaten güzel olduğu için çantamı alıp ayakkabılarımı giyip dışarı çıktımm.
Arabaya binip hastaneye gittim.Burası doğduğum hastanesiydi.
Babam önden giderken annem hemen arkasında bende hemen arkasındayım.Bir odaya geçince babam kapıyı tıklatıp girdi içeri annem de girince ben tereddüt kaldım ama yinede girdiim.İçeride bir kadın bir adam ve 14 yaşlarında bir erkek çocuğu vardı. Daha sonra bir kız dikkatimi çekti.
Ağzında sakızı yaya yaya çiğniyordu. O an orada ağzıma carpasım geldi.İçeri doktor girince "Öncelikle hoşgeldiniz, durumuzu size açıklamam gerekirse Tunç ve Korhan ailelerinin kızlarının karışma ihtimali var. O yüzden sizlerden sırasıyla kan almam gerekecek."dedi. Ardından babama baktım. Öyle bir gülümsemeşti ki.
Anneme baktım onun da babamdan bir farkı yoktu. Gerçi öz mü onuda bilmiyorum.
Karşıdaki aileye bakınca kadın gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu. O an kadının bana ne kadar benzediğini anladım. Yanındaki adama bakınca adam özlemle bakıyordu bana çocuk ise hem özlem hem de nefret. Ama neden daha beni tanımadan nefretle bakıyor ki? Belki de yanlış görüyorum. Kendimi avutma şeklim mükemmel (!).Doktor önce babaları sonrada bizi çağırdı.
Kız çığırarak kan aldırken ben hiç bağırmamıştım.Aslında iğneden korkarım ama artık büyüdüm.Doktor sonuçların 1 saate açıklanacağını söyledi.
O sırada annemler" sonuçlar zaten belli biz biraz kızımıza vakit geçirmek istiyoruz sizde Ada ile vakit geçirin"dedi. VE BENİ O AİLE İLE TEK BIRAKTILAR.
Bir süre sessizce oturduktan sonra sessizliği telefonumun çalışı bozdu. Kimin aradığına baktığımda SARIŞINIM yazısını gördüm. Bu Emir di. Hemen telefonu açıp cevapladım.- Güno beybiii
-Günaydın sarışın bomba
- hayırdır sesin gergin geliyor
- sonra anlatırım
- peki tamam
-Benim şuan kapatmam gerek sonra ararım diğerlerine de söyle
-tamam bebeğim dikkat et!Telefonu kapattıktan sonra hepsinin bana baktığını gördüm ve sessizliğe devam ettik
Sonra isminin Mert olduğunu öğrendiğim sanırım -biyolojik babam- konuşmaya başladı."kızım galiba biz senin gerçek aileniz. Hastane bebekleri karıştırmış.ama bu işin ucunda bir iş var en kısa zamanda çözeceğim. Sonuçlar çıkınca daha ayrıntılı konuşuruz." Dedi. Bende kafamı salladım sadece.Daha sonra çocuğun telefonu çaldı.ve açıp konuşmaya başladı.
-efendim abii
...
-evet bekliyoruz
......
- dur soruyum anneme
ve kadına dönüp " anne ne zaman evde oluruz" kadın hemen gülümseyip" hangisi o " çocuk annesine"yaman abim"dedi ne yani başka abiside mi var? Kadın hemen "1 saate orada oluruz" dedi çocuk bunu duyar duymaz
-abi 1 saate gelirmişiz
...
-tamam görüşürüz.30 dk sonra doktor geldi.
Sonuçları açıklamak üzere ben kendimi hiç hazır hissetmiyordum. Doktor "Yazgı'nın babası%99.99 ile Mert Korhan " dedi. Ve bu demek oluyor ki ben başka bir ailenin kızıyım. Resmen dünyadan soyutlanmıştım. Gözyaşlarım benden habersiz birer birer düşüyordu. Hiçbir şey duymuyordum. En son kapı kapanma sesiyle kendime geldim. Eski ailem gitmişti. Beni burada bırakıp kızlarını alıp gitmişti.
O an onlardan biraz daha nefret ettim.Omzuma konulan kolla irkildim. Bu kişi Mert beydi yani öz babam. Bana destek vermek istercesine kolumu sıktı. Ve ardından bana sarıldı. Kulağıma fısıldayıp" Bunca yıl yanında olamadık izin ver bundan sonra yanında olalım sana asla zarar gelmesine izin vermeyeceğim kızım" dedi. Ben o an kendimi ilk defa tamamlanmış hissettimm. saçımı kokladı sonrada öptü ve beden ayrıldı. Kadına baktığımda dikkatle bana bakıyordu. Ağlamıştı bana özlemle bakıyordu o da sarılmak istiyormuş gibi. Ve o an hiç yapmayacağım bir şey yaptım. Ayaklarım benden habersiz kadına doğru adımlarken kadına sarıldım. Oda hemen karşılık verdi. Küçük öpücükler bırakıp her seferinde mis kokulum diyordu.bu benim gülümsememe neden oluyordu. Çocuğa baktığımda gülümseyerek bizi izliyordu. Benim ona baktığımı görünce gülümsemeyi bıraktı. mert bey yanıma gelip kolunu omzuma attı."hadi kızım evimize gidelim" dedi başımı onaylayarak cevap verdim.
Arabaya doğru ilerlettiler ve arabanın Passat olduğunu gördüm.Pardon arabayla aşk yaşayabilir miyim? Bir de siyahhh ...
Arabaya binince biyolojik annem ve babam öne çocukla bende arkaya oturduk.Bölümü şimdi attım.Umarım beğenmişsinizdir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM Mİ?
Teen Fiction16 yaşından sonra hayatının değiştiğini öğrenen Yazgı yeni ailesiyle gerçek aile sevgisini hissedebilecek mi? Abileri ile iyi anlaşabilecek mi? Korhanlar tekrar eskisi gibi mutlu olabilecek mi... Hadi gelin Yazgı'nın hikayesine hep birlikte bakalım...