Mesajı görmemle etrafıma baktım. Herkes bana bakıyordu. Bana güzel kızım diyen kimdi? Herşeyi boşverip sınıfıma çıkmaya başladım. Sınıfım 10B ydi. Babam kahvaltıda söylemişti. Sınıfıma geldiğimde karşıma sarı saçlı bir kız çıkmıştı. Bana göz devirerek cam kenarına doğru gitti. Bende ona göz devirerek ayakta beklemeye başladım. 2 dakika sonra karşıma esmer bir erkek çıkmıştı.
Yanıma gelip " sen yeni gelen öğrenci misin?" Diye sordu. Kısaca başımı salladım. Bana gülümseyerek yanını gösterdi. " burası iyi hoca gelince oturtur beni zaten" dedim kısaca. Başını sallayarak yerine oturdu. Yeşil gözleri gördüm. Esmer çocuğa sinirle bakıyordu.
5 dakika sonra hoca geldi. Herkes bana bakıyordu. " aa yeni öğrencimiz de gelmiş hoşgeldin kızım kendini tanıtır mısın?" Diyerek sordu. Başımı sallayarak " merhaba hocam Yazgı Korhan ben bu kadar yeter herhalde" dedim gülümsemeye çalışarak. Sınıftan bir kız " Korhanlarının yeni gelen kızı mı bu?"diyerek sordu. Soruyu es geçtim ve hocaya baktım. Hoca boğazını temizliyerek " Serra'nın yanına geç kızım sen." Dedi gülümseyerek.
Serra gülümseyerek yanını gösterdi. Duvar kenarı 4. Sıraydı en arkadan bir önü. Bu okul diğer okullara göre saha fazla kişiden oluşuyordu. Duyduğuma göre çok burslu öğrenci alıyordu. Düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan yandan gelen sesti. " ben Serra " dedi elini uzatarak. Ona gülümseyerek elimi uzattım " bende Yazgı memnun oldum" dedim. Serra da gülümseyerek "bende" dedi. Çok değişik bir kızdı. Neyse ön yargılı olmayalım.
Teneffüs zili çaldığında Serraya bakarak " kantine gideceğim de acaba bana yardımcı olur musun?" Diyerek sordum. Ondan başka kimseyi tanımıyordum. Çantasından birşey alırken gülümsedi. Ve koluma girdi. Ona gülümsedim.
Kantine geldiğimizde baya kalabalıktı. Kendime çikolatalı süt ve brownie aldım. Serra da alınca boş bir yer aradı gözlerim. Cam kenarında 6 kişilik bir masa boştu. Gülümseyerek oraya doğru giderken Serra kolumdan tuttu. " oraya oturmayalım onlar sahipli de" dedi şirin görünmeye çalışarak. bu kız kimden korkuyordu? Serra' nın kolundan tutarak o masaya oturdum. Serra oturup oturmamakta kararsızdı. Kolundan çekip karşıma oturtturdum. Herkesin gözü üzerimizdeydi. Çikolatalı sütümü içerken bir yandan da brownie açmaya çalışıyordum.
Telefonuma gelen mesajla elimdekileri bırakıp telefonuma yönlendim.
054* *** ****: görüldü mü cidden?
bilinmeyen numara mesaj atmıştı. Görüldü atarak telefonu masaya bıraktım. Çikolatalı sütümü ve brownie mi elime alarak yemeye başladım. Kimse bir bok yapamazdı.
Yanımıza 3 erkek 2 kız geliyordu. Erkeklerden birisi yanımda eğilip " masadan kalk!" Demişti sadece. Serra koluma uzanarak " Yazgı hadi gel gidelim lütfen." Dedi. Kolumu çekiştirip ondan kurtuldum. Yanımdaki çocuğa bakarak " kalmazsam ne yaparsın?" Diyerek sordum. Çocuk derin bir nefes alıp " sana kalk dedim!" Dedi sertçe. Ona inat gülümseyerek çikolatalı sütüme ulaştığımda sütümü elimden alıp içeriye doğru fırlatmıştı. Brownie mide attığında "SANA KALK DEDİM DİMİ!" diyerek bağırmaya başladı. " sen kim olduğunu sanıyorsun!" Dedim sakince. Çocuk dişlerini sıkarak " müdürün oğlu" dedi.
Ona kahkaha atarak üzerine yürüyeceğim sırada birisi kolumdan çekti. Yüzüne bakınca bunun yeşil gözlü çocuk olduğunu gördüm. Beni arkasına alırken " derdin ne Ateş?" Diyerek sordu. Adının Ateş olduğunu öğrendiğim müdürün oğlu " seni ilgilendiren bir şey yok Ayaz." Dedi sinirli bir şekilde. Adının Ayaz olduğunu öğrendiğim çocuk bir bana bir de Ateşe bakarak " o zaman kızı rahatsız etme" dedi sakince. Tam konuşacağım sırada Ateş Ayaz'a yumruk atmıştı. Ayaz
sarsılırken kendini toplayıp " senin şimdi amına koydum." Dedi ve yumruğunu Ateşe geçirdi.
Siz bu bölümü okurken yeni bölümler yazıyorum herkese iyi okumalar beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın:)
14k olmuşuz🥳
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM Mİ?
Teen Fiction16 yaşından sonra hayatının değiştiğini öğrenen Yazgı yeni ailesiyle gerçek aile sevgisini hissedebilecek mi? Abileri ile iyi anlaşabilecek mi? Korhanlar tekrar eskisi gibi mutlu olabilecek mi... Hadi gelin Yazgı'nın hikayesine hep birlikte bakalım...
