Babamın elleri kıpırdıyordu. "Elleri kıpırdıyor." Dedim şaşkın bir sesle. Doktorlar babamın etrafına toplanırken kalp atış sesleri başladı. Babam yaşıyordu. Bizi bırakmamıştı. "Biliyordum ya biliyordum babamın bizi bırakmayacağını biliyordum" dedim hem gülüp hem ağlıyarak.
****
Babam taburcu olmuştu. Eve geleli 2 gün olmuştu. Babam yavaş yavaş toparlıyordu. Babamın yanından ayrılmıyordum. " güzel kızım yürü mutfağa git bişeyler ye." Dedi bana gülümseyerek. " babacım o zaman hadi gel birlikte gidelim iyice tembelliğe başladın sende ya!" Dedim sitemle karşı gülümseyerek. Babam yürüyebiliyordu. Yavaş hareket ediyordu sadece.
****
Hep birlikte yemek masasındaydık. Babamda buradaydı. Yemeklerimizi yerken öksürerek ne zamandır demek istediğim şeyi söyledim. Aklıma Mete geliyordu bu da gözlerimin dolmasına sebep oluyordu. Gözlerimi kırpıştırarak " babacım senden birşey isteyebilir miyim?" Diye sordum. Herkesin yüzü bana dönmüştü. Babam bana gülümseyerek " söyle güzel kızım" dedi. Derin bir nefes alarak " ben okulumu değiştirtmek istiyorum. Biliyorum daha yeni başladım ama ortamı beni geriyor." Dedim ve beklentiyle babama bakmaya başladım. Babam beklentiyle bana bakarak " sen nasıl istersen öyle olsun güzel kızım" dedi gülümseyerek. " özellikle istediğin bir okul var mı?" Diyerek sordu. Cevap olarak kafamı olumsuz bir şekilde salladım. Yaman lafa atlayarak " Yazgı gidiyorsa bizde gidiyoruz bana kardeşimi tek bırakacak değiliz." Dedi. Savaş Barış ve Yağız kafalarını salladı. Babam derin bir nefes alarak " Siz ne isterseniz o. Eski okulunuza yakın bir kolej var Tuna koleji hepinizi oraya yazdırıyorum." Dedi. Hepimiz kafamızı sallayarak onu onayladık.
Babam birkaç telefon konuşması yapıyordu. Bizde salonda oturup hep birlikte kahve içiyorduk. Rüzgar Abim kolunu omzuma atarak beni kendine yakınlaştırdı. Başım onun göğsündeyken kulağıma eğildi. " birileri canını mı sıkıyor abiciğim biranda okul değiştirmek istedin?" Dedi meraklı bir ifadeyle. " saçmalama abi benim canımı kim sıkabilir. Biraz değişiklik olsun dedim." Abime açıklama yaparak. Umarım yeni okulumda salak saçma tiplerle karşılaşmam. Babam yanımıza geldiğinde " Yazgı sen yarın başlıyorsun okuluna beyler sizde 2 gün sonra" diyerek arkasına yaslandı. Babama dönerek" forma?" Diye sordum. Babam bana gülümseyerek " yarın hep birlikte hallederiz yarın serbest gidebilirsin güzel kızım." Dedi. Ona gülümseyerek cevap verdim. Herkesten izin isteyerek odama çıktım. Yarın okul vardı saat 23.30 du uyumam lazımdı. Yatağa yattığım sırada telefonuma mesaj gelmişti.
054* *** ****: Güzel kızım şimdi uyu ve yarın okula uykunu almış bir şekilde gel yeni okulunda başarılar seni seviyorum :)Mesajı es geçerek uykuma daldım.
Alarmımın sesiyle yataktan düştüm. Evet yataktan düştüm. Kapımda Rüzgar Abimi gördüm. Beni görünce yanıma gelerek " iyimisin güzelim?" Dedi. Abime gülerek " Yazgı Korhan farkı." Oda gülerek beni kaldırdı. " haydi bakalım geç kalmıyoruz" yanağımdan öperek odadan çıktı.
Elime geçen siyah eşofmanım ve beyaz biraz göbeği açık crobumu giydim. Ayağıma siyah vanslarımı geçirdim. Yandan siyah çantamı taktım. İçine telefonumu şarj aletimi kulaklığımı koydum. Aşağı indiğimde müthiş bir kahvaltı vardı. Koşarak masaya geçtiğimde Rüzgar, Poyraz abim Annem ve Babam vardı. Diğerleri uyuyordu. Lodos abim kendi evindeydi. Kahvaltımızı yapıp Rüzgar abimin arabasına geçtim. Kocaman bir okulun önünde durduğumuzda bu okul diğer okulumdan da güzeldi. Rüzgar abimin yanağından öpüp çantamı alıp arabadan indim. Abime el salladım. Oda bana korna basarak gitti. Derin bir nefes alarak önümdeki okula baktım. Dün ki numaradan mesaj vardı.
054* *** ****: okulumuza hoşgeldin güzel kızım:)Herkese merhaba muhteşem bir bölümle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz herkese iyi günler dilerim. Siz bunu okurken yeni içerikler düşünüyorum :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM Mİ?
Teen Fiction16 yaşından sonra hayatının değiştiğini öğrenen Yazgı yeni ailesiyle gerçek aile sevgisini hissedebilecek mi? Abileri ile iyi anlaşabilecek mi? Korhanlar tekrar eskisi gibi mutlu olabilecek mi... Hadi gelin Yazgı'nın hikayesine hep birlikte bakalım...