2.BÖLÜM

10.4K 322 18
                                    

Yolda ilerlerken kadın bana dönüp"kızım biz sana kendimizi tanıtmadık eve de daha var biraz sohbet edelim"dedi. Yavaşça kafamı salladım. Hemen lafa girip"ben annen Leyla Korhan baban Mert kardeşin Yağız bir tane ikizin var Yaman ve abilerin" Hemen lafa dalıp "abilerim mi? Dedim. Oda gülümseyip"evet abilerin tam 5 tane abin var" dedi. Bu kadın bu kadar çocuğu nasıl doğurdu. Benden zayıf aq. "Onları eve gidince görürsün"dedi biyolojik babam.30 dakika sonra eve vardık.ev demek biraz garip olur. Saray mı desem? Ben eve hayran gözlerle bakarkene biyolojik babam kolunu omzuma atarak beni eve doğru yönlendirdi.
Kapıyı çaldığında 26 yaşlarında bir kız açtı kapıyı içten bir gülümseme ile " hoşgeldiniz baba" babamda karşılık vererek"hoşbuldum kızım" dedi. Birlikte eve geçince salona doğru yönlendirip bir koltuğa oturtular. Merdivenlerden gelen seslerle oraya doğru döndük"anne siz mi geldiniz?" Dedi bana benzeyen çocuk. Biyolojik anne " evet oğlum gel " dedi. çocuk dikkatlice beni süzerken bende onu süzdüm. Gayet yakışıklıydı. Oturduktan sonra biyolojik anne hemen" tanıştırıyım kızım ikizin Yaman" ikizim olduğunu öğrendiğim çocuğa hafif baş selamı verdim. Oda bana verdi. O an telefonum çaldı.MATEMATİK DEHASI  yazısını görünce bekletmeden açtık telefonu
-efendim güzelim
-nerelerdesin sen sabahtan beri?
-Çok olay oldu. Yarın size anlatacağım.
-Tamam güzelim anlaşılan müsait değilsin. Daha sonra görüşürüz o zaman.
- Görüşürüz yavrum.
Diyip kapattım. Salondaki herkes pür dikkat bizi izliyordu. Saate baktığımda ne ara 17.30 olduğunu bilmiyordum. Karnımın acıkktığını hissetmiştim. O an kapı çaldı ve Yağız hemen kapıya doğru koştu. Kapıyı açtığında kim olduğuna bakmadım ama birçok erkek sesi geliyordu. Kapıya doğru döndüğümde 5 tane erkek gördüm. Bunlar abiler olmalıydı. Hepsinin ortak noktası bendim. Bana odaklanmışlardı. Salona gelip oturduklarında biyolojik anne" hoşgeldiniz çocuklar" dedi. İçlerinden en olgun duranı " hoşbulduk annem" diyip yanağına öpücük bıraktı. Daha sonda kapıyı açan kızın da yanağını öpüp"Baran nerde güzelim?" Diye sordu. Kız hemen " odada uyuyor." Dedi. Adam bana kısa bir baş selamı verip  salonu terketti. En küçük gibi duran bana küçümser bakışlar atıyordu. Beni ne kadar tanıyorsa? Biyolojik anne" hadi çocuklar üstünüzü değiştirin yemeğe" dedi. Ben orada öylece otururken biyolojik baba beni bir yere doğru ilerletiyordu. Yemek masasına oturttuğunda ailenin geri kalanıda geldi. Kızın kucağında 1-2 yaşlarında küçük bir bebek vardı. Ve ben çocukları çok severim. O an onun tombik yanaklarını ısırmak istedim. Galiba uykusundan yeni uyanmıştı. Kızın yanına ilerleyip"Biraz kucağımda tutabilir miyim?" Diye sordum. Kadın ilk bana sonra adama bakıp"tabi al" diye yavaşça kucağıma verdi.Ben de kucağımda bebekle eski yerime yeniden kurulurken"Adı ne?" Adam hemen"baran" diye cevap verdi. "Sizin çocuğunuz mu?" Diye sordum. Kadın hemen"evet bizim çocuğumuz" dedi. Kucağındaki Baranın yanaklarını öperken o boncuk gözleriyle bana bakıyordu. "Kaç yaşında?" Adam hemen "Şubat'ta 2 yaşına girecek." Diye cevap verdi. Bende daha fazla konuşmadım. Biyolojik baba herkese afiyet olsun diyerek yemeğe başladı. Baran kucağımda huysuzlanırken onu annesinin kucağına verdim. Yemek sessizlikle sürerken sessizliği bozan benim telefonum oldu. Bugünde hiç susmuyordu. Arayana baktığımda KARA GÖZLÜM  yazısını gördüm. Tam kalkacakken biyolojik baba" burada da konuşabilirsin." Dedi. Bende üşengeç bir insan olduğumdan burada konuşma kararı aldım. Telefonu daha fazla bekletmeyip açınca
-Efendiim
-merhabalar hanımefendi
- merhabalar nasılsınız?
-ya bak bi de gelmiş nasılsınız diyor te Allahım ya
- ne var ya ne bu afra tafra
- daha ne olsun hanımefendi bizi arayıp rahatsız etme gereği bile duymuyor
- ben arayınca rahatsız mı oluyorsun?
-ya ben onu mu dedim şimdi.
-tamam tribimi daha sonra atarım noldu? Yemek yiyorum şurada
-hanımefendi acaba diyorum ne oluyor bizede bi anlatsan?
- neyi?
- bizi gün boyu aramanın nedenini

Arkadan diğerlerinin sesleride geliyordu.

- emir lerde mi orada?
- evet sadece sen yoksun
- he iyiii
- diyorum ki sende gel hem olayları anlatırsın
- yaa ben şimdi gelemem kii yarın topla tayfayı saat 12 de her zaman ki kafede
- tamam güzellik nasıl istersen öyle olsun
- tammam o zaman ben şimdi kapatıyorum yarın herşeyi detaylı bir şekilde anlatırım.
-tamam kendine iyi bak
-sende

Telefonu kapatıp yemeğe devam ettim. İçlerinden en büyük olan" o kim" dedi. "Arkadaşım" dedimm. "Hmm iyi" dedi.

Yemek yedikten sonra kahve içmek için salona geçtik. Kahveleri içerken biyolojik anne" kızım biz sana abinleri tanıtmadık." Dedi. Annem hemen yaş sırasına göre sayarak" bu en büyükleri lodos
Bu poyraz
Bu rüzgar
Bu savaş
Bu da barış
Son olarak buda lodosun eşi Yeşim
Ve rüzgarın sevgilisi Arya da var onunla yarın tanışırsın."dedi hepsine kısa bir baş selamı verip " Benim kalacağım yeri gösterir misiniz? Biraz uykum var da?" Biyolojik anne " tabi kızım yorgunsundur Yağız ablana odasını göster" yağız kalkıp " o benim ablam değil!" Diye bağırıp salondan çıktı. Ergen velet. Ben sana çok meraklıyım götüm. Biyolojik baba ayaklanırkene" baba bırak ben konuşurum onunla " dedi lodos. Adının barış olduğunu öğrendigim çocuk ise " niye çocuk haklı" parmağıyla beni göstererek devam etti." O ne bizim kardeşimiz ne de onun ablası ne de Yaman'ın ikizi hayatımıza daha bugün girmiş bir kıza ne çabuk güveniyorsunuz! Ya hırsızsa ya bizi olur olmadık şeylerle suçlarsa tekrardan aynı seyleri mi yaşamak istiyorsunuz baba!" Diye bağırdı. Ben ise o sözleri gözlerim dolu bir şekilde dinliyordum. Barış odayı terk ettiği zaman ardından Yaman da gitti. Ben de hemen göz yaşlarımı silip titrek bir sesle" Kusura bakmayın ailenizi dağıttım. Buraya hiç gelmemeliydim." Dedim. Kapıya doğru yaklaşırken birisi kolumu tuttu. Bunun Lodos olduğunu gördüm. Hemen bana sarılarak" saçmalama sende artık ailemizdensin. Sen de artık Korhansın. Hemen en ufak bir şeyde pes mi edeceksin? Güçlü bir kızsın sen!" Ardından biyolojik anne ve babaya dönüp" ben odasına bırakırım aklınız kalmasın." Diyip benide kendinide merdivenlere yönlendirdi.bir odaya girdiğimizde " burası artık senin odan. Şimdi biraz dinlen uyu kafanı dinle yaşadıklarını sindir." Ardından başımı öpüp " iyi geceler küçüğüm" dedi ve odadan çıktı.

Yeni bölümü beğendiniz mi sizce nasıl olmalı tavsiyelerinizi yorumlarda bekliyorum. Yazım hataları için üzgünüm...

GERÇEK AİLEM Mİ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin