GERÇEK AİLEM Mİ?

8.BÖLÜM

Bu kişi Mete den başkası değildi. Beni duvar ile kendi arasına sıkıştırdı. Elini ağzımdan çekince

"Sakin ol benim" dedi

Sesini gerçekten çok özlemiştim. Ayrılalı 5 ay oluyordu. Bana biraz daha yaklaştı ve gözlerimin içine bakarak

"Eline ne oldu?"

"Sanane"

"Okula neden gelmedin?"

"Sanane"

"Cidden her şeye böyle mi diyeceksin. Sanane "

"Evet aynen böyle diyeceğim."

"Bak Yazgı sadece merak ettiğim den soruyorum. Eline ne yaptın?"

"Umurunda mıyım ben senin ya?"

"Evet umrumdasın "

"İzninle derse gideceğim yeterince devamsızlık yaptım."

Ellerini çekip

"Tamam ama bu iş burada bitmedi."

Onu orada bırakıp doğruca sınıfa gittim. İyiki öğretmen gelmemisti. Biraz zaman geçtikten sonra içeriye öğretmen geldi.

"Yazgı gel yanıma"

"Buyrun hocam"
Ellerindeki kağıdı verip

"12 B ye gidip şunları Dilek hocaya imzalayıp getirir misin?"

"Tabi hocam"

Kağıtları alıp 12-b nin kapısının orada durdum. Kapıyı tıklayıp içeri girdim.

"Dersinizi böldüğüm için özür dilerim bunları imzalamanız gerekiyormuşta"

"Getir kızım bakıyım."
Kağıtları hocaya verdim.

"Ben bunları bir müdür beye götürüp geliyim sen bekle burada"

"Peki hocam"

Hoca sınıftan çıktığında sınıfa göz attım.
Mete barış ve savaş ne yani 3ü de aynı sınıftamıydı.

Mete'ye baktığımda oda bana bakıyordu. Gülümseyip göz kırptı. Ay düştüm. Sen sus iç ses. Gül gibi çocuğa dusmezsen yanii. Tamam kes!

Hoca kağıtları imzalayıp bana verdi.

"İyi dersler hocam"

"Sanada kızım."

Sınıftan çıktığımda kendi sınıfıma gidip kağıdı hocaya verdim. Hocada teşekkür edip derse geri döndü.

Yorucu bir günün ardından eve geldik. Savaş ve Barışla konuşmuyordum.

Yabancı bir numaranın aradığını görüp hemen telefonu açıp kulağıma getirdim

-efendim
-merhaba Yazgı hanım
-Ne var Mete
-hic bir şey yok
- peki beni neden rahatsız ediyorsun
-seni gerçekten rahatsız mı ediyorum

Biran ne diyeceğimi şaşırdım. Aramasını beni iyi hissettiriyordu ama

-evet rahatsız ediyorsun!
- P-pekii bidaha aramam.

Diyip yüzüme kapattı.
Bu onu kırmış mıydı? Yarın okulda onunla konuşmam gerekti. Ben bunları düşünürken yeniden aynı numara aradı.

-Efendim Mete
- buluşabilir miyiz?
-Neden
-sana son kez bir şey söylemek istiyorum.
-peki nerede?
- konum atacağım yere gel.
- tamam.

***

Metenin konum attığı yere gitmek için hazırlandım. Siyah esofman ve üstüne siyah sweat giydim.

Metenin dediği yere gelmiştim. Evdekilerden markete gidiyorum diye zorla izin almıştım. Baskıcı değillerdi ama beni kaybetmekten korkuyorlardı. Yada başıma gelecek bir işten bilmiyorum...

Metenin bana ne diyeceğini düşünerek gelmiştim buluşacağımız yere...

Görüş acıma Mete girince karnıma ağrılar girdi. Hatırladığım anıyla gülümsedim.

Mete her zamanki gibi sayısızca beni yanağımdan öpüyordu. Sanki midemde at tepisiyordu.

-sen beni böyle öptükçe hatta yanyanayken bile midemde garip bir sancı oluşuyor sanki at tepişiyor gibi hissediyorum.

Mete gülümseyip

- güzelim o at tepişmesi değil kelebek hissi insanlar sevdiği kişiyle yanyana olunca karnında kelebekler uçuşur gibi
Hisseder

Daha sonra gülüp

-galiba seninkinde at tepişiyor.

-sus ya dalga geçme

Anılar gözümde canlandıkça onunla tekrar beraber olmak istedim. Bunları düşünürken çoktan onun yanına varmıştım.

Bir süre buralarda yokum sınavlarım başlıyacak . Şimdiden herkese başarılar . Yeni yılınız kutlu olsun.💝